Það eru bara tvær vikur eftir af þessari önn, þannig að síðastu viku er búið að vera frekar mikið að gera. Ég er að vinna að BA ritgerðinni minni á fullu, og svo halda hagfræðikennararnir mínir mér við efnið með stanslausum verkefnum.

Allavegana, þá var síðasta helgi frekar viðburðalítil. Við Hildur fórum í partí á föstudeginum, sem var til styrktar Dance Marathon, sem er góðgerðarstarfsemi, sem Northwestern nemendur standa í einu sinni á ári. Þetta er reyndar þau góðgerðarsamtök, sem safna mestum pening af öllum samtökum tengdum háskólum í Bandaríkjunum. Allavegana, partíið var fínt, nóg af bjór, sem virtist aldrei ætla að klárast (og reyndar kláraðist ekki).

Ég var furðu daufur á laugardeginum, þannig að nánast gerðum við ekki neitt. Við fórum þó með vini mínum í bíó um kvöldið. Sáum In the Bedroom, sem mér fannst mjög góð. Nú vantar mér bara að sjá Gosford Park til að ég hafi séð allar myndirnar, sem eru tilnefndar til Óskarsverðlauna í ár.

Í vikunni gerðist nú ekki mikið. Jú, ég fór með Dan og Marie á körfuboltaleik, sáum Northwestern vinna Purdue. Þannig að draumurinn um "march madness" er ennþá lifandi í skólanum mínum. Þeir verða þó að vinna Illinois á morgun, þar sem ég verð á fremsta bekk, öskrandi einsog geðsjúklingur.

Sjáið bara hvað Jalen Rose er ánægður með að vera fluttur til alvöru borgar.

Hann bjó í Indiana, sem mér finnst vera asnalegt ríki.

Ég hef reyndar ekki komið til Indianapolis, en vinkona mín sagði mér að það væri asnaleg borg.

Svo er ég líka þreyttur á að lesa um Notre Dame, sem lifir á fornri frægð.

Svo fengum við líka vondan mat á Denny's í Indiana.

Þannig að Jalen Rose er bara heppinn að vera kominn til Chicago.

Svo týndi ég líka skónum mínum á einhverri brú í Indiana.