Ok, það er alveg ljóst að það virkar ekkert til að hamla þessu spam rusli. Ég hef hent út 10 kommentum í dag, en akkúrat núna eru komin þrjú komment, sem voru ekki áðan. Þannig að þetta er vonlaust. Þetta verður bara að vera svona þangað til að ég fæ einhverja sniðuga lausn á þessu helvíti. Ég hugga mig við það að sennilega munu þessir SPAM-arar, sem ofmeta áhuga lesenda þessarar síðu á þýsku barnaklámi, allir brenna í helvíti.

---

Annars mæli ég með þessari færslu hjá Andrew Sullivan.

Já og ég mæli líka með Neil Young, hann er snillingur. Fyrir nokkrum árum tók ég kast og keypti mér fulltaf plötum með honum. Núna er ég búinn að vera að renna þessu í gegn. Fyrir mörgum árum hlustaði ég gríðarlega mikið á Harvest og núna um helgina er hún búin að vera í mikilli spilun. Æðisleg plata, sem allir ættu að eiga.

---

Fyrir okkur Makka nörda þá er þetta spennandi ef að myndirnar reynast ófalsaðar.

Uppfært: og hálftíma seinna eru kommentin orðin 10. Ég þarf ekki í fokking megrun og ég þarf ekki að nota viagra. Og mig langar ekki að spila póker á netinu. Af hverju geta þessir fábjánar ekki skilið það og látið síðuna mína í friði? Djöfull fer þetta í taugarnar á mér!

Blaðamaður The Economist hefur ferðast með bandarískri hersveit í Írak undanfarnar vikur.

Í síðasta blaði birtist grein eftir hann. (úr blaðinu 7.janúar - hægt að sækja um eins dags passa til að sjá hana)

Þessi grein er mögnuð, hér eru nokkrir hlutar, sem allir ættu að lesa. Nota bene, þetta er THE ECONOMIST, hægri sinnað blað, sem studdi upphaflega stríðið í Írak:

“There is only one traffic law in Ramadi these days: when Americans approach, Iraqis scatter. Horns blaring, brakes screaming, the midday traffic skids to the side of the road as a line of Humvee jeeps ferrying American marines rolls the wrong way up the main street. Every vehicle, that is, except one beat-up old taxi. Its elderly driver, flapping his outstretched hands, seems, amazingly, to be trying to turn the convoy back. Gun turrets swivel and lock on to him, as a hefty marine sargeant leaps into the road, levels an assault rifle at his turbanned head, and screams: ‘Back this bitch up, motherfucker!’

“The old man should have read the bilingual notices that American soldiers tack to their rear bumpers in Iraq: ‘Keep 50m or deadly force will be applied.’ In Ramadi, the capital of central Anbar province, where 17 suicide-bombs struck American forces during the month-long Muslim fast of Ramadan in the autumn, the marines are jumpy. Sometimes, they say, they fire on vehicles encroaching with 30 metres, sometimes they fire at 20 metres: ‘If anyone gets too close to us we fucking waste them,’ says a bullish lieutenant. ‘It’s kind of a shame, because it means we’ve killed a lot of innocent people.’”

Blaðamaðurinn bendir einnig á eina vitleysu, sem George W. Bush, sem og aðdáendur hans á Íslandi, Davíð og Halldór, hafa endurtekið í sífellu. Það er algjört bull að meirihluti uppreisnamanna séu útlendingar. Nei, þetta eru Írakar að berjast á móti innrásarliðinu. Einsog segir í greininni:

Of over 2,000 men detained during the fighting in Fallujah, fewer than 30 turned out to be non-Iraqi.

Einnig:

It is impossible to mearure the insurgents’ power with much accuracy. Official American reports are absurdly sunny, prone to focus on deliveries of footballs to Baghdad’s slums rather than attacks on army patrols.

Og að lokum:

“they detained 70 men from districts indentified by their informant as ‘bad.’ In near-freezing conditions, they sat hooded and bound in their pyjamas. They shivered uncontrollably. One wetted himself in fear. Most had been detained at random; several had been held because they had a Kalashnikov rifle, which is legal. The evidence against one man was some anti-American literature, a meat cleaver, and a tin whistle. American intelligence officers moved through the ranks of detainees, raising their hoods to take mugshots: ‘One, two, three, ji haa ad!’ A middle-tier officer commented on the mission: ‘When we do this,’ he said. ‘We lose.’”

Mögnuð grein.

---

Það er ansi margt við hrokann í Davíð Oddsyni, sem fer í mínar fínustu taugar. Samt, hefur hann eiginlega toppað sig alloft síðustu daga. Til dæmis endurtekur Davíð nú í sífellu að það sé hvergi í heiminum umræða um að taka nöfn landa af lista hinna staðföstu. Og af því leiði að við Íslendingar ættum ekki að vera að tala um “slíka vitleysu”. Semsagt, ef að útlendingar tala ekki um hluti, þá eigum við ekki að gera það hérna á Íslandi.

Þegar Davíð ver Íraksstríðið og gjörðir sínar í tengslum við það, þá er hann að verja svo hræðilega slæman málstað að málflutningur hans verður býsna skrítinn. Til dæmis þegar hann gefur í skyn að andstæðingar stríðsins séu sjálfkrafa andstæðingar uppbyggingar í Írak. Þessi klása í Moggafrétt er hreint mögnuð:

[Davíð] sagði að ekki væri nokkur vinnandi vegur að láta ástandið í Írak vera óbreytt og öll þau ríki, sem lögðust gegn hernaðaraðgerðunum á sínum tíma, væru nú á skjön við umræðuna hér á landi því ekkert ríki vildi að hætt yrði við uppbygginguna í Írak. Spánverjar væru nú að leggja fram 20 milljónir evra til að tryggja að þingkosningar geti farið fram í Írak og Frakklandsforseti hefði sagt í gær, að kosningarnar í Írak verði að fara fram.

Þetta er svo mikill útúrsnúningur og rökleysa hjá Davíð að það hálfa væri nóg. Í fyrsta lagi, þá lætur hann einsog fólk, sem gagnrýnir hann og Halldór fyrir fyrir þeirra aðkomu að stríðinu, sé í raun að gagnrýna uppbyggingastarf í Írak! Það er náttúrulega algjör þvæla og Davíð veit það vel. Ég leyfi mér nánast að fullyrða að 100% Íslendinga styðji uppbyggingarstarf í Írak. Auðvitað! Það er það minnsta, sem þjóðir geta gert eftir innrás. Þjóðir einsog Frakkar og Þjóðverjar voru á móti stríðinu, en sýna samt mikinn dug með að taka þátt í að hreinsa upp ruglið eftir Bandaríkjamenn. Það að þessar þjóðir taki þátt í uppbyggingunni eftir eyðileggingu Bandaríkjamanna þýðir þó EKKI að þessar þjóðir séu að gefa sjálfu stríðinu sitt samþykki.

Þessi umræða hér á landi, sem Davíð talar um, snýst um að Íslendingar eru á móti þessu stríði, sem nafn okkar lands var lagt við. Hún snýst EKKI um að við séum á móti uppbyggingarstarfi í Írak. Þetta veit Davíð Oddson og því ætti hann að hætta þessum útúrsnúningi.

Davíð og Halldór drógu okkur inní þetta stríð. Við erum á lista hinna staðföstu útaf þeim tveim. Okkar nafn hefur ítrekað verið notað til að sýna að þetta stríð njóti stuðnings í heiminum, sem það gerir alls ekki. Til að réttmæta stríðið hefur George Bush margoft endurtekið það að fjöldamargar þjóðir séu á lista hinna staðföstu. Þess vegna hjálpar þáttaka Íslands Bandaríkjamönnum við að réttlæta þetta stríð. Það að nafn okkar skuli vera á þessum lista er til skammar fyrir Ísland. Davíð og Halldór bera ábyrgð á þessari vitleysu og það gera líka þeir þingmenn Sjálfstæðisflokks og Framsóknar, sem þora ekki að segja foringjunum til syndanna.

Nei, við erum ekki beinir þátttakendur í stríðinu, en við höfum auðveldað Bandaríkjamönnum verkið og nafn okkar á listanum hefur gefið stríðinu meira lögmæti. Því er Ísland ábyrgt fyrir því, sem er að gerast í Írak. Allar aðrar þjóðir heims mátu það svo að listi hinna staðföstu væri listi þeirra, sem studdu stríð. Þrátt fyrir að Davíð haldi öðru fram núna, þá er það samt svo.

Sem Íslendingur, þá skammast ég mín fyrir þessa ömurlegu ríkisstjórn. Það eina, sem ég get huggað mig við er að allavegana kaus ég ekki þessa flokka og mun sennilega aldrei gera.