Woody Allen er snillingur!

More than any time in history mankind faces a crossroads. One path leads to despair and utter hopelessness, the other to total extinction. Let us pray that we have the wisdom to choose correctly.

Úúúú je, áðan dáwnloadaði ég Greatest Hits með Will Smith. Þvílík snilld sem þessi plata er.

Einus sinni átti ég nefnilega (og skammast mín ekkert rosalega fyrir það) plötuna Big Willie Style með Will Smith. Sú plata var alveg einstaklega vinsæl í partíjum í 5. og 6. bekk í Verzló. Á þeim tíma taldi ég mig almennt séð hafa góðan tónlistarsmekk, fyrir utan dálæti mitt á þessari plötu þegar ég var á öðru eða þriðja glasi.

Will Smith var líka nokkuð kúl gaur á þessum tíma. Hann lék í fulltaf skemmtilegum myndum einsog Enemy of the State og Men In Black. Allavegana, þá var þessi plata mjög oft sett í græjurnar í partíjum þegar fólk var komið vel í glas. Það var eitthvað við þessa tónlist. Hún var fáránlega hallærisleg, en eitthvað gerði það að verkum að diskurinn rataði alltaf í græjurnar í öllum partíjum. Will Smith var nokkuð skemmtilegur gaur.

Eeeeeeen svo kom Wild Wild West. Á einhvern undraverðan hátt tókst Smith að rústa bæði tónlistar- og kvikmyndaferli sínum með þessari einu mynd. Wild Wild West er sennilega lélegasta bíómynd sem ég hef séð, og Wild Wild West er sennilega mest óþolandi lag í heimi: Viggedí Viggedi væld væld Vest. Vá!

Já, þetta er mikil snilld.

Mikið er Summertime samt flott lag.

Samt, talandi um tónlist, þá elska ég iPoddinn minn. Besta er þegar maður er á ferðalögum með svona mikið á tónlist þá kemur það fyrir að maður uppgötvar alveg nýja tónlist.

Ég var nefnilega að renna í gegnum High Fidelity, sem er frábært soundtrack. Allavegana, ég var búinn að hlusta oft á “I’m Wrong about Everything” með John Wesley Harding og hið æðislega “Always See Your Face” með Love, auk Dylan lagsins.

Af einhverjum asnaskap þá missti ég samt af besta laginu, sem ég uppgötvaði núna þegar ég var á Spáni: “Oh Sweet Nuthin” með Velvet Underground. Ég verð að játa að ég hef aldrei hlustað á Velvet Underground en alltaf verið forvitinn. Einhvern tímann kóperaði ég Velvet Undergound & Nico, en ég á alltaf eftir að gefa henni tíma (mun þó gera það núna).

Eeeen, Oh Sweet Nuthin er ótrúlegt lag. Gargandi snilld. Það er búið að vera á repeat alveg síðan ég heyrði það í fyrsta skipti. Af einskærri góðmennsku ætla ég að bjóða fólki að nálgast það í nokkra daga.

Oh! Sweet Nuthin’ - MP3

Þetta skrifaði ég upphaflega sem komment á þessa færslu. Ég skrifaði þetta eftir að Liverpool komst í Meistaradeildina eftir að Newcastle klúðraði sínum síðasta möguleika:

Það verður ekki annað sagt en að þú hefur alveg hræðilegt minni. Þrátt fyrir að Liverpool hafi unnið síðustu 4 leiki, þá er liðið í Meistaradeildinni fyrst og fremst vegna þess að hin liðin, sem kepptu um sætið virtust keppast um að komast ekki í keppnina. Ég meina come on, Newcastle gerði jafntefli á móti Wolves.

Ég hef reynt að hugsa einsog þú, en ég bara get það ekki. Houllier mun aldrei gefa okkur neitt nema hræðilegan hroka, vanvirðingu fyrir aðdáendum, varnarbolta og vonbrigði. Þú þarft ekki nema að horfa á blaðamannafundinn fyrir Newcastle leikinn til að sjá hversu örvæntingarfullur hann er orðinn.

Houllier verður að fara. Menn mega ekki bara gleyma öllu því slæma bara af því að við unnum Man United og Birmingham.

Þú hefðir í raun getað skrifað þennan pistil fyrir einu ári. Þá vonaði maður að við værum að horfa á síðasta leik Biscan, Cheyrou, Smicers og Heskey, en hvað gerðist? Jú, þeir eru allir hérna ennþá. Það vill ekkert lið kaupa þessu hræ (jú, ha ha ha, Birmingham innsk. ritstjóri) .

Hvað bíður okkar? Við erum orðaðir við þrjá leikmenn. Joey Barton, Shaun-Wright Phillips og Michael Dawson. Og eiga þessir leikmenn að breyta einhverju? Eru menn alveg orðnir trítilóðir að halda að fyrstu deildar leikmaður og tveir leikmenn sem léku fyrir lélagasta liðið í deildinni muni hjálpa okkur að nálgast Arsenal?

Fyrir ári trúði ég að munurinn á okkur og hinum liðunum væri einn að tveir leikmenn, en núna sé ég hlutina skýrar. Munurinn er fyrst og fremst á þjálfurum og einnig á fjórum eða fimm leikmönnum. Biscan, Traore, Cheyrou, Murphy, Hamann, Henchoz, Heskey og Smicer eiga aldrei að spila fyrir Liverpool aftur. Þeir hafa gefið okkur einstaka góðar stundir, en þeir eru ekki nógu góðir í dag. Enginn þessara leikmanna myndu komast í byrjunarlið Chelsea, Man United eða Arsenal og því eiga þeir ekkert erindi í okkar byrjunarlið.

Það eina, sem getur bjargað þessu sumri er ef að Houllier verði sagt upp strax eftir Newcastle leikinn og við getum byrjað uppá nýtt. Eftir allt, segir það ekki allt um hæfni Houlliers á leikmannamarkaðinum að tveir langbestu leikmennirnir okkar eru uppaldir hjá liðinu.