…ég

Ég þarf að fara til Houston í viðskiptaferð, en ég gat nokkurn veginn skipulagt á hvaða tíma ég færi. Upphaflega hafði mér tekist að plana þetta svo snilldarlega að ég gat séð Cubs spila í Houston. En ferðafélagi minn meiddist og við þurftum að fresta ferðinni.

Þeir, sem við erum að heimsækja, lögðu þá til 28. og 29. júní og ég sagði já. Þetta gerði ég ÁN ÞESS að fatta það að á þessum dögum stendur EVRÓPUKEPPNIN í fótbolta yfir. Þetta þýðir að ég missi af Holland- Svíþjóð og ef að Hollendingar vinna þá missi ég líka af undanúrslitunum. Þetta kalla ég fyrsta flokks heimsku.

Annars nenni ég varla að fara út. Við fljúgum til New York á morgun og gistum þar aðra nótt en getum ekki farið inní borg vegna tímaskorts. Í Houston eru svo fundir skipulagðir báða dagana. Þannig að þetta verður lítið nema ferðalög og fundir. Höfum reyndar sunnudaginn nokkuð lausan en ég veit ekki hvort það sé mikið hægt að gera í Houston. Samkvæmt Lonely Planet er þar ekki margt spennandi að sjá.

Úff, voðaleg neikvæðni er þetta. Einhver þreyta í mér. Þessi vika hefur ekki farið alveg einsog ég vonaðist til á sunnudaginn. Ætla að laga mér einn bolla af kaffi og reyna að byrja að pakka.

Býst ekki við að uppfæra þessa síðu fyrr en vonandi næsta fimmtudag.

Ok, nú fer ég heim og græt mig í svefn: Chelsea net Gerrard

Hugsið ykkur bara, þetta er allt Ronald Reagan að kenna! Hann sigraðist á kommúnismanum, sem varð til þess að Sovétríkin hrundu. Eftir að þau hrundu ákvað Jeltsín að einkavæða öll helstu ríkisfyrirtækin í Rússlandi.

Hann ákvað hins vegar að gera það á sem óheiðarlegastan hátt, og því fengu vinir hans og félagar að kaupa fyrirtækin á fáránlega lágu verði. Einn af þessum félögum hans átti góðan viðskiptafélaga, sem heitir Roman Abrahamovits. Þessir glæpamenn fengu að kaupa rússnesk olíufyrtæki á fáránlega lágu verði gegn því að vera ekki með neinn skæting gagnvart Kreml.

Allavegana, olíufyrirtækin hækkuðu gríðarlega í verði og þessir menn urðu ekki aðeins ríkustu menn Rússlands, heldur ríkustu menn heims. Á meðan að almenningur í Rússlandi bjó við hungur, skemmtu þessir menn sér á snekkjum í Miðjarðarhafinu og eyddu illa fengnum olíupeningum.

Einn þeirra fékk svo leið á að leika sér í Miðjarðarhafinu og datt í síðasta sumar í hug að kaupa fótboltalið. Hann valdi Chelsea, lið á barmi gjaldþrots og keypti liðið. Hann hefur síðan eytt milljörðum í rándýra og fégráðuga knattspyrnumenn.

Þetta var nógu slæmt, þangað til í sumar þegar menn fóru að bera peninga í Steven Gerrard, uppáhald okkar Liverpool manna. Og núna virðist það vera að bera árangur. Blöðin staðfesta að Gerrard sé á leið til Chelsea. Þannig að í stað þess að olíupeningar Rússa fari í að fæða sárafátækan almenning í Rússlandi, þá eru þeir notaðir til að kaupa enska knattspyrnumenn.

Þannig að endalok kommúnismans hafa valdið því að einn af uppáhaldsleikmönnunum mínum er núna á leið frá Liverpool. Það er ljóst að ég mun ekki lengur líta á endalok kommúnismans sem blessun fyrir heiminn.