7 thoughts on “BD”

  1. ah… sá einmitt á MSN í morgun að einn félagi minn sem býr í stokkhólmi er að fara… svindl…

  2. ég var á tónleikum með kallinum 2005 í Globen og ég myndi ekki láta mér detta í hug að fara á tónleika með honum aftur. Þetta var gjörsamlega skelfilegt, lögunum var gjörsamlega nauðgað. Fólk var farið að kalla utan úr sal hvort hann ætlaði ekki að fara að spila eitthvað skemmtilegt. Eina jákvæða við þetta var að hafa séð hann í eigin persónu. Sá sem var með mér á tónleikunum hafði það á orði að það sem gæti gert þetta að merkilegum tónleikum væri ef kallinn myndi drepast strax eftir tónleikana. Fyrir þá sem trúa mér ekki bendi ég á dóminn um tónleikana í Aftonbladet daginn eftir:
    http://www.aftonbladet.se/vss/noje/story/0,2789,715008,00.html

  3. Það fer væntanlega eftir því hvort þú sért að búast við því að Dylan hljómi einsog þegar hann söng inná Blonde on Blonde – eða gerir þér grein fyrir því hvernig hann hefur breyst. Röddin er að mörgu leyti skemmd og hann túrar með mjög rokkuðu bandi, sem breytir lögunum talsvert.

    Ég sá hann í Kansas fyrir 3 árum og ég varð vissulega fyrir vonbirgðum þar sem ég hafði búist við trúarlegri upplifun. Ég mun aldrei upplifa það að sjá Dylan á toppi ferilsins, en það breytir því ekki fyrir mér að jafnvel í dag þá finnst mér hann verulega góður á tónleikum.

Comments are closed.