Leiðir að góðu djammi

Fór á óvænt djamm í gær. Óvænti parturinn er einmitt það, sem gerir djamm geðveikt skemmtilegt. Við vinirnir vorum að kveðja Genna og Söndru vini okkar. Ég átti ekki von á því að djamma en einn bjór á Sólon varð að nokkrum fleiri (sjá myndir 1 2 og ekki má gleyma gellunni á næsta borði)

Hópurinn minnkaði smám saman þegar leið á kvöldið en þeir allra hörðustu enduðu á Hverfisbarnum, þar sem ég hitti fulltaf skemmtilegu fólki. Gaman gaman. Og svo vaknaði ég í morgun klukkan 10 og var ekki með neina þynnku. HÆ hó jibbí jei. Hef ekki tekið eina hausverkjapillu! Hef bara hellt mér uppá nokkra kaffibolla vegna svefnleysis.


Er núna búinn með season 4 af Cold Feet og á bara það síðasta eftir. Þetta eru alveg magnaðir þættir. Þarf að finna mér eitthvað nýtt áhugamál þegar ég er búinn með þetta season, því þessir þættir eru búnir að einangra sjónvarpsgláp mitt undanfarna daga. Er reyndar búinn að kaupa fyrsta season af Six Feet Under, sem mig hlakkar til að horfa á. Og svo má 24 fara að byrja. Bíð mjööög spenntur, enda elska ég þá þætti.

uppfært: Ég var að fatta að þessi titill á færslunni meikar nákvæmlega ekkert sense. Þetta átti að vera eitthvað um nokkrar leiðir að vel heppnuðu djammi. Til dæmis að djammið væri óvænt, það væri engin þynnka daginn eftir, maður hitti sætar stelpur og skemmtilegt fólk o.s.frv. En svo varð úr bara hálf ómöguleg færsla um sjónvarp og upptalning á djammi. Oh well…

One thought on “Leiðir að góðu djammi”

  1. Six Feet Under er snilld. Fyrsta serían var svo mikið skrifuð sem ein heild að ég var viss um að handritshöfundarnir gætu ekki annað en floppað með 2. seríuna.

    Sem þeir gerðu ekki.

    Mjög ó-amerískir þættir – sem er gott.

Comments are closed.