Ég er í huganum búinn að byrja á um það bil 10 greinum um þessa kreppu. Einhvern veginn hefur mér alveg fundist vanta sögur frá þeim sem standa í því að reka fyrirtæki í þessu ástandi. Það er slíkt of-framboð af kverúlöntum, sem að besservissa um allt milli himins og jarðar í þessu ástandi, en einhvern veginn hefur mér fundist vanta eitthvað frá þeim, sem eru að reyna að reka sín fyrirtæki áfram í þessu ástandi. Mig langaði líka til að skrifa um það góða, sem gætu orðið til úr þessu ástandi: Fókus á smærri fyrirtæki, að okkar hæfasta fólk vinni ekki allt í bönkum og að neyslugeðsýkin minnki kannski pínu.
Ég hef heyrt afskaplega mikið af sögum um það hvernig fyrirtæki eru að lenda í vandræðum vegna þessa allsherjar klúðurs í gjaldeyrismálum þjóðarinnar, en af einhverjum ástæðum heyri ég það miklu frekar frá vinum og fjölskyldu heldur en úr fjölmiðlum eða á bloggsíðum. Kannski eru þeir sem standa í rekstri einfaldlega of uppteknir við að redda málunum til þess að tjá sig.
Ég skil ekki af hverju Davíð Oddson er enn seðlabankastjóri. Ég bara get hreinlega ekki skilið það. Ég hef aldrei haft neina sérstaka óbeit á honum og þegar ég var fyrst að byrja að spá í pólítík þá var ég Sjálfstæðismaður og hélt uppá Davíð. En hann hefur hins vegar ráðið nánast öllu síðan að ég fermdist og sú stefna sem hann hefur rekið í gegnum einkavæðingu bankanna og þá gjaldeyris- og vaxtastefnu sem hann hefur rekið í Seðlabankanum, hefur beðið svo stórkostlegt skipbrot að það er með hreinustu ólíkindum að hann skuli ekki hafa sagt af sér. Hversu miklu rugli þurfum við að vera í í peningamálum til þess að við skiptum um stjórn þar? Vissulega var þetta ekki allt honum að kenna, enda hefur enginn haldið því fram. Gaurarnir sem unnu í bönkunum áttu ekkert að hugsa um okkar hag (umfram okkar eignir þar inni), heldur bara sitt rassgat og eigenda bankanna. Þannig virkar kerfið. En Seðlabankinn á að hugsa um mig. Hann á að sjá til þess að eignir okkar, sem eru skráðar í krónum, rýrni ekki stórkostlega. Það hefur honum mistekist. Og vegna þess eiga forystumenn í bankanum að víkja.
Af hverju segir aldrei neinn af sér á þessu landi? Af hverju er fjármálaráðherra dýralæknir, viðskiptaráðherra heimspekingur og Seðlabankastjóri lögfræðingur? Myndi þetta ganga upp einhvers staðar annars staðar?
* * *
Ég er að rembast við að stofna fyrirtæki í Svíþjóð. Ég hef eytt talsverðum tíma í að kynna mig og mitt fyrirtæki þarna úti og haldið uppi reglulegu sambandi við ýmsa aðila. Núna þarf ég sífellt að sannfæra þá um að ástæðan fyrir að ég geti ekki millifært peninga á þá sé ekki vegna peningaskorts heldur vegna þess að ekki sé hægt að millifæra af gjaldeyrisreikningi á Íslandi yfir á reikning í Svíþjóð.
Hverslags ástand er þetta eiginlega?
Annars virðast Svíarnir sýna þessu skilning. Einn aðili sem vinnur fyrir okkur sagði mér að hann hikaði við að skrá tíma á okkur, vegna þess að hann heyrði á hverjum degi hversu hræðilegt ástandið væri á Íslandi. Hann fékk móral yfir því að rukka íslenskt fyrirtæki. Kannski hjálpar það að við höfum kynnt okkur vel og að fólk þarna úti hefur trú á okkur. En það er alveg ljóst að ef við hefðum ekki byrjað á þessu verkefni fyrir einhverjum mánuðum, þá væri mun erfiðara að kynna okkur sem marktækt fyrirtæki þegar það kæmi í ljós að helsta afrek okkar væri það að hafa meikað það á Íslandi.
Ég fór annars á fund hjá Samfylkingunni í gær og þar klappaði ég ekki almennilega fyrr en að Jón Baldvin hélt þrumuræðu yfir ráðherrum flokksins. Jón Baldvin vildi tvennt af þrennu: Hjálp frá IMF, Davíð burt og Ísland í ESB. Ef það næðist ekki fram, þá hefði flokkurinn ekkert erindi í ríkisstjórn. Ég gæti vart verið meira sammála.
* * *
Ég er hins vegar þrátt fyrir kreppuna búinn að eiga frábært sumar og frábært haust.
Ég hætti við að fara út til Bandaríkjanna í skemmtiferð um þarsíðustu helgi en hef þess í stað farið útá land þrjár helgar í röð. Ég fór um síðustu helgi með kærustunni minni á Geysi, þar sem að kærasti vinkonu minnar býr. Núna um helgina var ég svo í partí-i á föstudagskvöld og fór svo uppí sumarbústað með fulltaf skemmtilegu fólki daginn eftir. Við borðuðum góðan mat og skemmtum okkur fyrir svipaðan pening og tveir bjórar hefðu kostað á djamminu í miðbænum. Næsta helgi lítur svo afskaplega vel út. Og í næstu viku fer ég út til Stokkhólms, þar sem að málefni Serrano í Svíþjóð munu vonandi mjakast áfram.
Sæll Einar,
þetta er ágætt innlegg, ég er sammál þér um margt og sérstaklega hvað varðar þögnina um fyrirtækin. Það er hellingur af fyrirtækjum sem tóku ekki þátt í bullinu en eru nú að fara að borga fyrir á einn eða annan hátt, ásamt “venjulega fólkinu”, borga með vöxtum og sköttum bullið í útrásar- skuldsetningar- fjármálsnillinga- glæpamönnum og stjórnmálmönnunum sem lágu flestir flatir með magann fullann í veislunni miðri.
Eitt verð ég þó að gera athugasemd við, það voru einmitt bankamennirnir sem fengu greitt í þjónustugjöldum, seðilgjöldum og vöxtum fyrir að gæta hagsmuna þinna og minna, ásamt og að lög segja fyrir um að þeim beri ákveðin skilda til þess alla vega að ljúga ekki að okkur. því er ábyrgð bankamannana mikil án þess að ég sé að gera lítið úr ábyrgð SÍ og eftirlitsstofnana, það er ekki hægt að kenna lögreglunni um ef einhver keyrir of hratt, né löggjafanum. Fyrst og síðast er það fjárglæframönnunum að kenna hvernig fór, svo má ræða ónýta stjórnmálamenn, lélega efnahagsstjórn og margt fleira.
Já, rétt er það Nafnlausi Kall. Punkturinn var kannski frekar að menn eru oft að segja að ekki sé hægt að kenna DO eða öðrum um þetta því þetta hafi verið útrásarvíkingunum að kenna. En munurinn er sá að menn í Seðlabankanum eru á launum okkar skattborgaranna við að halda ástandinu góðu. Þeir áttu að hafa hag almennings ofar öllu. Það sama gilti ekki um Hannes Smárason.
Bara svo það sé á hreinu: Serrano er úrvalsstaður þar sem maður getur fengið frábæran mat eldsnöggt. Ég er ekki alltaf sammála Einari í stjórnmálum (en þó oftar í seinni tíð) en við skulum ekki dissa matinn sem hann er að bjóða upp á.
Að ósk þess sem sendi inn komment 1 og 3, þá tók ég þau út og einnig mitt svar við þeim, þar sem það á ekki lengur við.
Mitt svar er raunar svoltið skrýtið líka núna en það má standa.
Já, ég veit Óli. En það var svo skemmtilegt. 🙂
Ég er sammála þér að það þarf að skipta út hjá Seðlabanka og hjá Sjálfstæðisflokkinum. Er bara ekki viss hvenær besti tíminn væri, strax eða þegar lægir öldurnar. Ég tel hinsvegar ekkert vit í því að fara í kosningar án þess að þjóðin afgreiði ESB málin fyrst. Ég sé ekki að hægt væri að mynda ríkisstjórn fyrr enn þetta mál er afgreitt. Allir flokkar mismunandi skiptir í þessu máli. Ég myndi vilja sjá þessa ríkisstjórn fara með spurninguna um hvort hefja eigi viðræður við ESB í þjóðaratkvæði sem fyrst. Gætir skapað vinnu fyrir marga tímabundið. Þegar þjóðin samþykkir það (hún mun gera það) þá væri hægt að fara í samningaviðræður og síðan kjósa um aðild. Eftir það væri hægt að mynda nýja stjórn (eða halda þessari).
Einar,… mér finnst þú hafa allt of mikinn lausan tíma um helgar!
Gerðu það síðan fyrir hann vin þinn að blogga oftar,.. þá hef ég meiri ástæðu til að slæpast á netinu í staðinn fyrir að læra einhverja óþurft. Ég treysti á þig til að vera samviska mín í stjórnmálum og leiðbeinandi í framtakssemi. Hafðu það síðan gott í Stokkhólmi. Það er orðið dálítið kalt svo klæddu þig vel.
Kv. frá Sverige,.. Borgþór.
Það er svo margt hrikalegt við þessi mál öll saman að maður gleymir pólitíkinni alveg. Það væri náttúrlega það versta af öllu vondu ef að þessi rosalegi skellur sem þjóðin er að fá verði til þess að bjarga Framsóknarflokknum. Úff, maður má ekki til þess hugsa. Samfylking og Framsókn … hrollur
Ég vildi bara óska þér til hamingju með sigurinn gegn Chelsea. 🙂