Category: Tónlist

Bæ bæ geisladiskar

Í tengslum við nýja parketið, sem ég ætla að setja á íbúðina, hef ég verið í brjáluðu tiltektarstuði í dag. Ég erfði nefnilega þann ágæta kost frá pabba mínum, að eiga auðvelt með að henda hlutum.

Partur af þessum hreingerningum var sú merkilega ákvörðun mín að pakka öllum geisladiskunum mínum (sem eru alveg fáránlega margir) oní kassa og svo niður í geymslu. Ég hef nefnilega varla hlustað á geisladisk í meira en ár. Öll tónlistin, sem ég á, er komin á Makkann minn í bestu gæðum og ég nenni ekki að hlusta á geisladiska lengur. Núna hlusta ég bara á tónlist í gegnum iTunes, sem er besta forrit í heimi. Í heimi, segi ég og skrifa!! Ég er svo með snúru fram í stofu, þar sem tölvan er tengd við græjurnar í stofunni. Svo er hægt að nota símann minn sem fjarstýringu. Alger snilld.

Ég held meira að segja að sumir nýjustu diskarnir mínir hafi aldrei verið spilaðir í geislaspilara. Um leið og ég keypti þá setti ég þá beint í tölvuna og breytti þeim í AAC skrár. Síðan fóru diskarnir uppí hillu, þar sem þeir tóku óþarfa pláss.

iTunes tónlistarsafnið mitt er núna orðið alveg fáránlega stórt, alls um 16.900 lög, sem eru samkvæmt forritinu 47 dagar af tónlist! Áður fyrr reyndi ég alltaf að hafa geisladiskana mína í röð og reglu en ég hafði fyrir löngu gefist upp á því.

Núna er hins vegar allt í röð og reglu í iTunes og forritið heldur m.a.s. utan um það hvaða lag ég hef hlustað oftast á (Last Goodbye með Jeff Buckley, 41 skipti). Reyndar er sú tölfræði aðeins rúmlega hálfs árs gömul en verður sennilega mun áhugaverðari í framtíðinni. Mér þætti til dæmis gaman að vita hvað ég hef hlustað oft á Wonderwall, Comfortably Numb, One Day með The Verve og fleiri lög, sem ég hef hlustað alltof oft á í gegnum tíðina.

Justin Timberlake

Ég geri mér fullkomlega grein fyrir því að þessi færsla mun valda því að fjölmargir vinir mínir munu stórlega efast um geðheilsu mína. Eflaust eiga einhverjir fleiri eftir að hafa áhyggjur af því að tónlistarsmekkur minn sé í rúst. En allavegana…

Justified, nýja platan með Justin Timberlake er frábær!

Holy Shit, ég sagði það!

Bara að taka það fram að þá fyrirleit ég NSync og allt, sem viðkom þvílíkri tónlist. Ég hef ávallt pælt mikið um tónlist og hef ekki nennt því að hlusta á tónlist, sem 14 ára stelpur dýrka.

Hins vegar þá kviknaði smá áhugi hjá mér á Justin Timberlake þegar ég las þessa færslu hjá Matt Haughley. Í framhaldinu kíkti ég á Rollinstone og sá að platan fékk Fjórar stjörnur af fimm!! Það er lygilega góð einkunn, því Rollingstone gefa nánast aldrei 5 stjörnur og því er 4 stjörnur vanalega merki um frábæra plötu (til samanburðar þá fékk Ok Computer 4 stjörnur og Nevermind með Nirvana bara 3). Þá rifjaðist líka upp fyrir mér blaðaviðtal við Pál, gítarleikara í Maus, þar sem hann talaði um að þessi plata innihéldi eðalpopp.

Ég held að það sé besta lýsingin á plötunni. Þetta er popp af bestu gerð. Sem betur fer eru ballöðurnar í algjöru lágmarki, enda vilja popparar oft falla í þá gryfju að fylla plötur með einhverjum alltof væmnum ballöðum. Meira að segja þá er ein ballaðan, Cry Me A River, frábært lag.

Í meirihluta á plötunni eru alveg fáránlega grípandi danslög einsog Senorita, Like I Love You og Rock your body.

Ég hvet alla sem hafa afskrifað Justin frá byrjun að gefa honum sjéns. Vinsældapopp verður ekki mikið betra.

Johny Cash dáinn

Maðurinn í Svörtu fötunum, Johhny Cash, er dáinn.

Ég hafði fylgst með tónlist hans svona öðru hvoru en eftir að ég sá myndbandið hans við lagið Hurt í byrjun þessa árs (löngu áður en það komst í spilun á X-inu og öðrum stöðvum) þá fékk ég strax meiri áhuga á tónlistinni hans. Þeir, sem neita að hlusta á tónlistina hans bara af því að hann er titlaður kántrí söngvari af sumum, eru að missa af miklu.

Ég er búinn að nálgast fulltaf plötum með honum, allt frá American flokknum og til mun eldri platna og verð ég að játa að álit mitt á honum eykst við hverja hlutstun.

Það er allavegana erfitt að horfa á Hurt myndbandið núna án þess að tárast, sérstaklega þegar maður tekur tillit til þess hversu veikur hann var þegar myndbandið var tekið upp. Hann var ennþá skapandi og fylgdist með nýjustu straumum í tónlistinni alveg þangað til hann lést.

Núna ertu hjá mér…

Hvenær var það gert að skyldu að spila “Nínu” með Eyva og Stefáni Hilmars á íslenskum skemmtistöðum?

Ég fór tvisvar á djammið um helgina og bæði kvöldin var lagið spilað, á Sólon og Hverfisbarnum. Dan vinur minn skildi ekki upp né niður þegar hann var að djamma hérna fyrir nokkrum vikum og Nína var spiluð. Einhvern veginn sé ég ekki fyrir mér að fólk inná Circus í Chicago myndi allt í einu hætta að dansa og byrja þess í stað að taka undir með Careless Whisper eða einhverju álíka lagi. Þannig að það er kannski ekki skrítið að hann hafi orðið hissa.

Þetta er allavegana skrítin hefð 🙂

Talandi um tónlist, þá finnst mér nýja Quarashi lagið, Mess It Up, æðislega skemmtilegt. Þeir eru langbestir þegar þeir halda sér frá rokkinu. Og hananú!

Waters

Snillingurinn Roger Waters er víst staddur á Íslandi. Því miður ekki til að halda tónleika, heldur til að fara í laxveiði.

Waters var í viðtali á Stöð 2, þar sem hann gladdi mitt hjarta með þeim fréttum að hann væri tilbúinn með mikið af efni á nýja plötu. Íraksstríðið hefur gefið honum innblástur, sem kemur ekki á óvart, þar sem hans síðustu plötur hafa af miklu leyti snúist um stríð.

Ótrúlegt en satt, þá er Waters ekki aðdáandi George Bush

It is an extraordinary time that we live in when the most powerful nation on earth is being led by a moron

Þá er bara að vona að Waters fari að koma efninu út og haldi svo á tónleikaferð. Ég er svo heppinn að hafa séð Waters einu sinni á tónleikum í Houston. Það var ógleymanleg kvöldstund.

Uppáhaldslögin mín

Jæja, góðir lesendur, þá er komið að nýjum og frumlegum lið á þessari síðu: Topp 10 listi. Í þessum lið ætla ég að þylja upp uppáhalds- ýmislegt í mínu lífi. Allt frá borgum til kvikmynda og alls þess, sem mér dettur í hug. Gríðarlega interesante.

Ok, ég ætla að byrja þetta á uppáhaldslögunum mínum. Sennilega á þessi listi eftir að breytast mikið á næstu árum, en svona lítur hann út í júní 2003.

10. Ziggy Stardust – David Bowie
9. Regulate – Warren G & Nate Dogg
8. Tonight Tonight – The Smashing Pumpkins
7. I Want You – Elvis Costello
6. Wit Dre Day – Dr. Dre, Snoop Dogg
5. Wonderwall – Oasis – Æ ég veit, það er ekki í tísku að fíla Oasis. Það breytir ekki þeirri staðreynd að þetta er alveg hreint magnað lag. Hin fullkomna melódía, sem ég fæ ekki leið á að hlusta á.
4. Last Goodbye – Jeff Buckley – Það er ekki nema tæpt ár síðan að ég heyrði Grace með Jeff Buckley í fyrsta skipti en á þeim tíma er þetta orðin ein af mínum uppáhaldsplötum. Last Goodbye er hápunktur plötunnar að mínu mati.
3. Freebird – Lynyrd Skynyrd – Flestir vinir mínir í Bandaríkjunum segja að þetta lag minni þá á mig og þykir mér nokkuð vænt um það. Stórkostlegt lag. Mun sennilega alltaf minna mig á New Orleans.
2. Wish you were Here – Pink Floyd – Ég þurfti náttúrulega að hafa eitt lag með uppáhaldshljómsveitinni minni, Pink Floyd. Það voru svo sem fjölmörg, sem komu til greina, til dæmis Comfortably Numb, Time, High Hopes og fleiri.

Hins vegar þá tengist Wish you Were Here einfaldlega svo mörgum augnablikum í ævi minni að mér þykir mest vænt um það lag. Snilld að semja hinn fullkomna “chorus” en nota hann bara einu sinni í laginu.
1. Gimme Tha Power – Molotov – Það er sennilega ekki neitt lag, sem ég á jafn erfitt með að fá leið á og þessi snilldar sósíalista áróður hinna mexíkósku Molotov. Þetta lag er tekið af einum af mínum uppáhaldsplötum: Donde Jugaran Las Ninas

Ég heyrði þetta lag í fyrsta skipti þegar ég bjó í Mexíkó fyrir 8 árum. Síðan þá hef ég meðal annars heyrt það tvisvar á tónleikum, í fyrra skiptið í Madrid árið 1999 og í seinna skiptið í Chicago 2001. Bæði skiptin voru ógleymanleg.

Það er ekki bara að lagið sé fullkomið heldur er textinn yndislegur. Hann er uppfullur af mexíkósku stolti. Ungir menn, sem þrátt fyrir fátækt landsins síns, eru stoltir af því að vera Mexíkóar. Lagið fjallar um það hversu mikið yfirvöld (PRI) hafa misnotað sér völdin í Mexíkó. Pólítíkusar hafa orðið ríkir á kostnað almúgans.

Si le das más poder al poder,
más duro te van a venir a joder.
Porque fuimos potencia mundial
y somos pobres nos manejan mal.

Dame, dame, dame todo el power
para que te demos en la madre,
give me, give me todo el poder
so I can come around to joder.

Porque no nacimos donde no hay que comer,
no hay porque preguntarnos cómo le vamos a hacer.
Si nos pintan como unos huevones, no lo somos.
¡Viva México cabrones!

Ef þetta er ekki snilld, þá veit ég ekki neitt.

Lög, sem voru nálægt: High Hopes, Comfortably Numb – Pink Floyd. Chicago – Frank Sinatra. Hero of the Day – Metallica. Comprendes Mendes – Control Machete. Murder Was the Case – Snoop Dogg. Dear Prudence – Bítlarnir. Mayonaise – The Smashing Pumpkins. Everything not Lost – Coldplay. A Long Time Ago – David Byrne. Goodbye Yellow Brick Road – Elton John. One Day – The Verve. Voto Latino – Molotov. Wake Up – Rage Against the Machine. As Tears Go By – The Rolling Stones. The Wild Ones – Suede. Life During Wartime – Talking Heads. Dream On – Aerosmith.

Dylan

blondeonblonde.jpgMér líður einhvern veginn einsog ég hafi verið að fatta að Bítlarnir séu góð hljómsveit.

Ég man alltaf eftir línu í High Fidelity, þar sem Jack Black er þvílíkt hneykslaður á því að einn viðskiptavinur hafi aldrei heyrt Blonde on Blonde með Bob Dylan, sem hann taldi bestu plötu allra tíma.

Jæja, ég er núna búinn að átta mig á því að Blonde on Blonde er stórkostleg plata.

Fyrir áhugasama, þá er ágætt að byrja á þessu lagi: I want you. Poppaðasta lag plötunnar. Samt alger snilld einsog öll platan.

Vá, pabbi hans Friðriks vinar míns hafði rétt fyrir sér, Bob Dylan er snillingur. Ég bara áttaði mig ekki á því fyrr en núna.

Voto Latino!!

watcha-0032.jpgJæja, nóg um stjórmál í bili. Það er kominn föstudagur, veðrið er æði (allavegana þegar maður er inni) og ég er í góðu skapi 🙂

Ef þú ert ekki í góðu skapi, þá er ég með pottþétt meðal: Snilldarlag með hinni stórkostlegu mexíkósku hljómsveit Molotov

Þetta eru stórkostlegir snillingar og ég ætla að bjóða uppá þeirra besta djammlag, Voto Latino. Þetta eru svo miklir snillingar að þeim tekst að troða pólítískum áróðri inní djammlag.

You start to run yeah that,
figures ’cause I pulled my,
triggers on you,
brotherkilla man.
I’ll kick your ass yo mismo,
por supporting el racismo,
I’ll blow your head hasta la,
vista por ser un vato racista.
Qué sentirias si muere en tus brazos,
a brother who got,
beaten up by macanazos,
asesinos yeah es lo que son,
es la única raza que odio,
de corazón.

Þetta er náttúrlega Spanglish snilld!!!

Með þessu lagi fylgja eftirfarandi leiðbeininggar: Brenndu lagið á disk og taktu diskinn með þér í næsta partí. Þar skaltu setja diskinn á repeat í svona hálftíma. Eftir það munu allir vinir þínir elska þetta lag. Þetta virkaði hjá mér.

Voto Latino – MP3 – 5.45MB

Sinatra

Hvað er betra á mánudagskvöldi heldur en að vinna tölvuvinnu og hlusta á Frank Sinatra?

Æji, ég gæti nú sennilega nefnt þúsund hluti. En Sinatra er sannarlega góður fyrir vinnuafköstin. Í tilefni þess að ég er búinn með vinnuna í kvöld þá býð ég ykkur uppá eðal Sinatra slagara:

Close to you (3.35 mb.) tekið af Close to You..and more frá árinu 1956.

Hrein snilld!