Ýmislegt

Klukkan er hálf tíu og þetta föstudagskvöld fer eitthvað rólega af stað. Dan og David Cohen eru eitthvað í PS2 frammi í stofu. David Cohen er einmitt nokkuð merkilegur maður. Meira um það síðar. Við erum að bíða eftir því að stelpurnar komi hingað, en þær eru allar grænmetisætur og vildu því ekki borða hamborgara með okkur.

Hérna eru góðir tenglar í boði (flestir í boði Metafilter).

Minnnsta vefsíða í heimi
Hvað er CBDTPA?
Webplayer
Apple auglýsing
Cubs unnu í dag
Liverpool unnu í dag
Já, og Apple notendur eru víst klárari en PC notendur
Ooooog, Metafilter er byrjaður að nota Trackback. Rokk!!

Leiðbeiningar fyrir Movabletype

Það virðist vera sem að margir séu að skipta yfir í Movabletype, sem er mjög gott mál. Nú þegar hafa Froskur, Erna & Möddi, Ragnar, Heiða og Gummijóh hafa skipt. (Uppfært : einnig Litlar Bloggstelpur og Guðmundur Daði.) Sennilega munu margir fylgja í kjölfarið, en það er ekki nema rúmur mánuður síðan ég byrjaði að nota forritið.

Allavegana, þá var Gummijóh með nokkrar spurningar, sem ég held að fleiri kunni að hafa þegar þeir skipta yfir í MT.

  1. Varðandi íslenskar dagsetningar, þá var ég búinn að senda fyrirspurn um þá og ætla hönnuðir MT að bæta íslensku við í næstu útgáfu. Fyrir þá, sem eru óþolinmóðir þá er einfalt að bæta þeim inn. Hérna eru leiðbeiningar fyrir að bæta inn finnsku. Sambærilegur texti fyrir íslensku er að finna hér.
  2. Varðandi broskallana í kommentunum hjá mér, þá þarf aðeins að fikta við eina skrá til að koma þeim inn. Til að hafa þá einsog hjá mér þá þarf fyrst að fylgja þessum leiðbeiningum og svo þessum leiðbeiningum
  3. Ef einhver nennir ekki að íslenska allt comment-dótið og slíkt, þá ætla ég að láta fylgja með mín template. Öllum er velkomið að nota template-in mín. Það eina, sem ég bið um er að þú annaðhvort minnist á það á síðunni þinni, sendir mér póst eða skrifir ummæli við þessa færslu um að þú hafir notað þau.
    • Comment listing (Ég hef ekkert Comment preview, af því að ég býð ekki uppá þann möguleika á síðunni minni.)
    • Comment error
    • Trackback listing
    • Individual archive template – Athugið að Individual archive template-ið mitt notar PHP fyrir nokkra eiginleika. Ef þú hefur ekki PHP á servernum þínum, þá mæli ég með því að þú setir það upp, því það býður uppá fullt af skemmtilegu dóti fyrir MT.
    • Það er nokkuð erfitt að útskýra Trackback kerfið en ég hvet alla til að setja það upp, þó að þeir viti ekki alveg hvernig á að nota það til að byrja með. Ég reyndi að skýra út kerfið í þessari færslu

Endilega ef einhverjir eru í vandamálum með MT, sendið þá inn ummæli hér og vonandi get ég hjálpað eitthvað. Gott væri að hafa smá umræður hér um vandamál og lausnir á MT tengdum málum. Ef þú finnur eitthvað sniðugt tengt MT sendu þá líka endilega inn ummæli.

Að lokum vil ég hvetja alla, sem nota MT til að gefa endilega smá pening til þeirra, sem skrifuðu forritið, því þau eiga það svo sannarlega skilið.

Glæpur og refsing

Í fríinu mínu tókst mér loksins að klára að lesa Glæp og refsingu eftir Fyodor Dostoevsky. Þetta er kannski ekki ýkja merkilegt nema fyrir það að ég byrjaði að lesa þessa bók fyrir fjórum árum.

Ég keypti bókina fyrst á götumarkaði í Buenos Aires. Þar, í einhverju brjálæði, hélt ég að ég myndi fljúga í gegnum spænska þýðingu á bókinni, en ég gafst upp eftir um 100 blaðsíður og byrjaði að lesa styttri spænskar bækur, svo sem Animal Farm.

Ég var þó alltaf hálf svekktur yfir því að hafa gefist uppá bókinni. Fyrir um tveim árum las ég svo í Northwestern dagblaðinu viðtal við uppáhaldsprófessorinn minn, Irwin Weil, sem kenndi mér sögu Sovétríkjanna fyrir nokkrum árum. Í viðtalinu sagði Weil frá því hvernig hann heillaðist fyrst af Rússlandi. Hann var nemandi við University of Chicago þegar hann keypti sér á föstudegi bókina Glæp og refsingu. Hann tók hana með sér heim á heimavistina og byrjaði að lesa hana um kvöldið. Hann var svo heillaður af bókinni að hann hætti ekki að lesa fyrr en hann var búinn með bókina en það var á laugardagseftirmiðdegi. Eftir að hafa lesið bókina var hann svo staðráðinn í að læra rússnesku og hefur hann helgað ævi sinni rússneskri sögu.

Eftir að hafa lesið viðtalið varð ég aftur órólegur og fannst mér að ég ætti nú að drífa mig í að lesa bókina. Um jólin gaf Hildur mér svo eintak af enskri þýðingu bókarinnar. Ég byrjaði strax að lesa hana en einhvern veginnn tókst mér aldrei að klára hana… þangað til í fríinu fyrir um þrem vikum.

Allavegana, þá er bókin hrein snilld. Hún fjallar um Raskolnikov, sem er stúdent í St. Pétursborg. Hann er sannfærður um að allir merkustu menn mannkynssögunnar hafi þurft að fórna öðrum lífum til að ná sinni stöðu sem merkismenn sögunnar. Hann er sannfærður um að hann þurfi að taka líf annarra til þess að hann geti talist meðal þeirra manna, sem hann lítur upp til.

Snilligáfa Dostoevskys er augljós af því hvernig hann lýsir tilfinningum Raskolnikovs, hvernig hann reynir að sannfæra sjálfan sig um réttmæti glæpsins og hvernig hann glímir við sektina og hvernig ástin fær hann til að viðurkenna það að hann hafi gert eitthvað rangt.

Bahamas

Þessar ferðasögur hjá mér eru komnar í algjört rugl. Ég hafði alltaf ætlað að skrifa smá um Bahamas en einhvern veginn gerðist það aldrei.

Allavegana, þá fór ég á sunnudeginum eftir útskrift með mömmu og pabba til Bahamas. Þessi ferð var mjög skemmtileg og róandi eftir allt, sem hafði verið að gerast síðustu daga fyrir ferðina.

Við gistum á fínu hóteli á Cable Beach, sem er á í höfuðborginni Nassau, sem er á New Providence eyjunni. Mestalla vikuna lá ég við sundlaugina, þar sem ég brann og las bækur. Á kvöldin fórum við svo ávallt útað borða á veitingastöðum í nágrenninu og svo var oft kíkt í casino-ið, þó við hefðum verið meira fyrir að fylgjast með öðrum heldur en að eyða okkar eigin pening.

Við kíktum þó einn daginn í sýnisferð um eyjuna, þar sem við fórum um nokkur hverfi í Nassau og svo útá Paradise Island, þar sem Atlantis hótelið er en það er einmitt flottasta hótel, sem ég hef á ævi minni séð.

Bahamas eru merkilegar eyjar. Ferðamannaiðnaðurinn var ekki stór fyrr en að Fidel Castro komst til valda á Kúbu og Bandaríkjamenn settu viðskiptabann á Kúbu. Þegar það gerðist vantaði Bandaríkjamönnum einhvern stað til að eyða peningum, þannig að klárir Kanar fluttu sig yfir á Bahamas, þar sem þeir byggðu fullt af hótelum og spilavítum. Í dag er ferðamannaiðnaðurinn mikilvægasta atvinnugreinin (ásamt því að eyjarnar eru skattaparadís).

St. Louis

Helgin í St. Louis var góð. Við lögðum af stað á laugardagsmorgun í MiniVan, sem mamma Katie á. St. Louis er um 6 tíma akstur suður af Chicago. Við vorum komin þangað um 6 leytið. Við byrjuðum á því að labba um miðbæinn og horfðum á einhverja útitónleika, sem innflytjendur frá Jamaica stóðu fyrir. Því næst fórum við svo niður að gömlu höfninni við Mississippi, þar sem við borðuðum kvöldmat og sátum á bar fram eftir kvöldi.

Á laugardeginum fórum við svo niður að Gateway Arch, sem var byggður um miðja síðustu öld, sem minnismerki um landnema, sem héldu í vestur, en St. Louis var nokkurs konar miðstöð fyrir þá, sem hugðust halda til vesturríkjanna. Allavegana, þá er þetta hæsta minnismerki í Bandaríkjunum og nokkuð merkileg sjón. Við ákváðum að fara ekki uppí bogann, þar sem Katie hafði farið áður og var ekkert sérstaklega spennt. Við fórum því niður að Mississippi, þar sem við fórum í klukkutíma bátsferð um ána.

Eftir bátsferðina fórum við svo og kíktum á Busch Stadium, sem er heimavöllur St. Louis Cardinals, erkifjenda míns uppáhaldsliðs. Um kvöldið eyddum við svo dágóðum tíma að finna veitingahús en veitangastaðir í St. Louis eru ekki beinlínis hannaðir fyrir grænmetisætur einsog Katie.

Í gær fórum við svo í Anheuser Busch ölgerðina, þar sem við fórum í smá túr um staðinn, þar sem mest seldi bjór í heimi er búinn til og var það nokkuð fróðlegt. Síðan var endað inná bar, þar sem maður fékk ókeypis Michelob Light og Bud Light.

Eftir það keyrðum við svo aftur heim til Chicago.

Helgin – St. Louis

Það verður eitthvað lítið að gerast í kvöld hjá mér. Stelpurnar eru allar að fara á White Stripes tónleika og Dan er eitthvað að vesenast.

Á morgun erum við Katie hins vegar að fara til St. Louis, sem er um fimm tíma akstur frá Chicago. Þar sem rúðuþurrkurnar í bílnum mínum virka ekki, þá erum við að fara á gömlum Oldsmobile, sem amma Katie á. Það verður rokk, enda enginn smá bíll.

Við ætlum að vera þar fram á mánudagskvöld. St. Louis er í Missouri ríki og er m.a. heimaborg uppáhaldsbjórsins minns og Gateway Arch. Eina slæma er að Cardinals eru að spila í San Diego og því mun ég ekki sjá neinn baseball um helgina.

Prentvilla

Á síðunni hans Tobba rakst ég á slæma innsláttarvillu. Þar segir

These people and I teamed up after a strong election to make the best Verzlunarskolabladid (the College’s largest in school magazine) ever to be done

Auðvitað á að standa þarna “second best”. Allir vita að besta blaðið kom út árið áður með ódauðlegum greinum einsog tildæmis <- (vinstri)

Annars á ég að vera farinn að sofa. Ég er frekar þreyttur og ruglaður.

Trackback

Glöggir lesendur hafa sennilega tekið eftir því að fyrir neðan hverja færslu er tengill, sem heitir Trackback. Þetta er rosalega sniðugt nýtt kerfi, sem hönnuðir Movabletype hönnuðu. Þetta verður þó ekki ýkja gagnlegt fyrr en að fleiri íslenskir vefleiðarar fara að nota MT eða að þetta verði til fyrir Blogger notendur. Ég ætla samt að vera frumkvöðull og hafa þetta þarna niðri og vonandi að fleiri muni nýta sér þetta í framtíðinni.

Það er dálítið erfitt að útskýra þetta kerfi, en ég ætla að reyna það með smá sögu.

Gefum okkur að allir Bloggarar noti þetta kerfi. Ég les á síðunni hans Ágústs Flygenrings að hann er að vitna í einhverja skemmtilega grein, sem mér langaði að skrifa frekar um. Ef hann væri með Trackback virkt myndi ég geta smellt á Trackback takkan hjá honum og fá Trackback url fyrir viðkomandi færslu.

Ég færi svo í mitt kerfi og skrifaði inn færslu, þar sem ég minnist á færsluna hans Ágústs. Ég myndi svo setja inn URL-ið fyrir færsluna hans Ágústs í box hjá mér, sem er merkt “URL’s to PING”. Þegar ég væri búinn með mína færslu þá myndi strax koma á síðunni hans Ágústs tengill yfir á mína færslu og smá úrdáttur úr minni færslu í Trackback glugganum. Þannig myndu allir geta séð hverjir hefðu skrifað meira um færsluna hans Ágústs. (sem dæmi má nefna að þessi færsla, sem ég er að skrifa núna vísar á færslu á annarri Trackback síðu: Skoða)

Lang skemmtilegast væri ef íslensku pólitísku vefritin myndu líka setja þetta inn. Þá gætu færslur á Múrnum alltaf haft fullt af tenglum yfir á fólk, sem skrifar meira um þá færslu.

Vonandi að sem flestir nýti sér þetta.

Síðustu dagar

Það er nóg búið að gerast hér í Evanston síðustu daga. Ég bý núna hjá Dan vini mínum en ég þurfti að skila íbúðinni minni í byrjun mánaðarins. Ég er að ganga frá öllum mínum málum og að vinna nokkur vefsíðuverkefni á milli þess, sem maður skemmtir sér með vinunum.

Allavegana, þá var síðasta vika skemmtileg. Fyrstu dagana eftir að ég kom til Bahamas var ég í smá stressi við að laga smá í þeim netmálum, sem ég á að sjá um og svo á kvöldin hékk ég með Dan, Katie, Kristinu og Elizabeth.

Á fjórða júlí voru stelpurnar með grillveislu og mættum við Dan þar með nóg af bjór og hamborgurum, en stelpurnar eru allar grænmetisætur. Við eyddum svo deginum útí garði, grillandi grænmetis- og nautaborgara, drekkandi bjór og spjallandi saman, einsog sennilega flestir Bandaríkjamenn gerðu á þessum degi. Um sjö leytið var bjórinn búinn og því þurftum við að fara útí búð og kaupa meira. Eftir það fórum við svo niður að Northwestern ströndinni, þar sem við horfðum á Evanston flugeldasýninguna, sem var eiginlega betri en sú í Chicago. Eftir sýninguna löbbuuðum við heim til stelpnanna, þar sem við spiluúm eitthvað fram eftir morgni.

Á föstudaginn fór ég svo með Elizabeth á tónleika í Metro. Elizabeth hafði ætlað með bróður sínum, en hann komst ekki, svo hún bauð mér. Þetta voru nokkuð skondnir tónleikar en þeir voru til heiðurs The Smashing Pumpkins og spiluðu sjö “Tribute” hljómsveitir gömul lög með Pumpkins. Eftir tónleikana vorum fórum við útað borða og hittum svo fólkið.

Á laugardag fór ég með Katie niðrí miðbæ Chicago. Við byrjuðum á því að fá okkur burrito og svo fórum við í bátsferð um Chicago ána. Þessi bátsferð fór aðeins útá Michigan vatn, þar sem við gátum séð vel alla skýjaklúfana og svo fór hún upp Chicago ána í gegnum miðbæinn, mjög gaman. Eftir það kíktum við í bíó og sáum Men In Black 2 og svo fórum við útað borða á besta pizzu stað í heimi. Við kíktum svo heim til hinna stelpnanna.

Á sunnudag gerði ég nú ekki mikið. Ég og Katie fórum í göngutúr niður á strönd, þar sem við tókum því rólega og svo fórum við útað borða á Barcelona, sem er Tapas staður hérna í Evanston, sem ég hef alltaf ætlað mér að fara á, en aldrei látið verða af því þangað til núna. Við kíktum svo í bíó um kvöldið og sáum Minority Report.