Month: February 2003

Slys á næturklúbbi

Mér brá mjög þegar ég heyrði þessa frétt í útvarpinu áðan. Þegar ég kom heim var náttúrulega það fyrsta sem ég gerði að skoða hvort þetta væri klúbbur, sem að vinir mínir sækja.

Svo reyndist ekki vera. Það dóu 21 í troðningi á næturklúbbi í Suðurhluta Chicago. Einhver dyravörður notaði mace til að brjóta upp slagsmál en þá greip um sig ótti á staðnum og fólk reyndi að komast út um dyr, sem voru læstar. Í troðningum létust svo 21. Þetta er náttúrulega alveg ótrúlegt að svona skuli geta gerst. Um 1500 til 2000 manns voru í klúbbnum.

Hvar varst þú meðan Saddan drap þúsundir

Mjög athyglisverð grein í uppáhaldsblaði margra vinstrimanna.

Þar skrifar Íraki, sem býr núna í London í tilefni mótmælanna í gær. Hann segir meðal annars:

I am so frustrated by the appalling views of most of the British people, media and politicians. I want to say to all these people who are against the possible war, that if you think by doing so you are serving the interests of Iraqi people or saving them, you are not. You are effectively saving Saddam. You are depriving the Iraqi people of probably their last real chance get rid of him and to get out of this dark era in their history.

My family and almost all Iraqi families will feel hurt and anger when Saddam’s media shows on the TV, with great happiness, parts of Saturday’s demonstration in London. But where were you when thousands of Iraqi people were killed by Saddam’s forces at the end of the Gulf war to crush the uprising? Only now when the war is to reach Saddam has everybody become so concerned about the human life in Iraq.

Where were you while Saddam has been killing thousands of Iraqis since the early 70s? And where are you are now, given that every week he executes people through the “court of revolution”, a summary secret court run by the secret security office. Most of its sentences are executions which Saddam himself signs.

Kokkur á Serrano

Úff hvað þetta er búinn að vera langur dagur. Kokkurinn á Serrano var veikur í dag og því þurfti ég að fylla í skarðið. Þar sem ég er svona 10 sinnum lengur að gera alla hluti en kokkurinn, þá varð þetta langur dagur. Svo var brjálað að gera á tímabili, þannig að ég er alveg uppgefinn í lok dags. Ég held að ég hafi eytt einhverjum tveimur tímum bara í að búa til Guacamole (en mikið djöfulli varð það gott hjá mér ;-). Einnig tókst mér að rústa matvinnsluvélinni okkar. Ég var að búa til sterku sósuna þegar allt í einu byrjaði að rjúka úr vélinni og svo drap hún á sér. Emil þurfti því að keyra niðríbæ til að kaupa nýja (og betri) vél.

Annars hef ég lítið skrifað um Serrano undanfarið. Þetta er farin að vera miklu meiri rútína. Staðurinn gengur mjög vel og erum við ótrúlega sátt við móttökurnar. Ég er nánast hættur í afgreiðslunni, enda var það alltaf ætlun okkar Emils að draga okkur útúr þeim störfum. Núna er ég að ég held búinn að kynnast öllum hliðum afgreiðslunnar og því læt ég starfsfólkinu eftir að sinna því í framtíðinni.

Ég held líka að bæði maturinn og afgreiðslan sé mun betri núna en hún var þegar við byrjuðum. Við erum búnir að gera ótrúlega margar smávægilegar breytingar á matnum og afgreiðslunni. Þegar við byrjuðum vissum við Emil náttúrulega ekkert um það hvernig á að reka veitingastað. Í dag erum við engir sérfræðingar en við erum allavegana mun klárari en við vorum í byrjun. Maturinn hefur breyst dálítið og er það aðallega að þakka vinum (og fyrrverandi kærustu 🙂 ), sem hafa verið dugleg við að koma með uppbyggilega gagnrýni á matinn. Ég held að í dag getum við verið stoltir af því, sem við bjóðum uppá.

By the way, þá setti ég upp á Serrano.is form til að fólk geti komið með kvartanir/uppástungur fyrir staðinn. Þannig að ef fólki finnst eitthvað að matnum, þjónustunni eða það vill stinga uppá nýjum réttum eða einhverju slíku, þá er það hægt að gera það á síðunni.

Blindskák

Helgi Áss, fyrrum bekkjarfélagi minn úr Verzló, sló í gær Íslandsmetið í blindskák þegar hann tefldi við 11 manns.

Þetta er alveg hreint ótrúlega magnað. Ég man að í Verzló þá tefldi ég, ásamt tveimur öðrum strákum úr bekknum, blindskák við Helga inná Marmara. Ég er nú enginn skák sérfræðingur en tel mig vera skítsæmilegan. Ég hélt nú að ég myndi allavegana eiga séns, þar sem þetta var nú einu sinni blindskák og hann var að tefla við tvo í viðbót. En andskotinn sjálfur, Helgi mátaði okkur alla á einhverjum 10-15 mínútum.

Ég bara hreinlega get ekki skilið hvernig þetta er hægt.

Norður Kórea

kimjongil.jpg60 Minutes þátturinn í kvöld var mjög áhugaverður. Í þættinum var umfjöllun um kommúnistaríkið Norður-Kóreu. Þar var meðal annars talað við þýskan lækni, Norbert Vollertsen, sem vann við mannúðarstörf í Norður-Kóreu í tvö ár.

Vollertsen vann við að hlúa að börnum, sem þjást vegna hungursneyðarinnar, sem hefur ríkt í landinu á meðan að Kim Jong Il er önnum kafinn við að búa til kjarnorkuvopn og ógna nágrönnum sínum og Bandaríkjamönnum.

Vollertsen líkir ástandinu í Norður-Kóreu við það, sem var í Þýskalandi í seinni heimsstyrjöldinni. Hvort sem það er rétt, þá er ljóst að KimJong Il er gríðarlegt illmenni.

Ég fann grein á vefnum um þennan Vollertsen. Þar segir meðal annars:

Bouncing across the countryside in a Jeep, Dr. Vollertsen encountered starving children who were nevertheless forced to engage in daily, two-hour songfests idolizing the “Dear Leader.” He saw gangs of undernourished children working on a 10-lane highway project. He watched doctors perform an emergency appendectomy on a girl without anesthesia. He met adults who were desperately afraid, always under surveillance, dousing their depression with cheap alcohol. He found a staggering infant mortality rate and, among children who did survive, significant declines in height, weight, and IQ.

Einnig

“There is no medicine, no running water, no heating system, no food, no bandages-and this is the situation all over North Korea.”

Everywhere, that is, except in the glittering capital city of Pyongyang, where Dr. Vollertsen found casinos, nightclubs, luxury hotels, gourmet foods, and diplomatic shops. “Very fashionable, and all for the ruling class-the military and party members,” he recalls. Hospitals there are-no surprise-state of the art.

Í 60 Minutes þættinum voru einmitt sýndar myndir frá Pyongyang. Sú borg lítur bara ágætlega út, fyrir utan að þar virtist vanta alla alla umferð fólks og bíla. Þar er meðal annars Ryugyong hótelið, sem er víst hæsta hótel í heimi. Hótelið kostaði 750 milljónir dollara, en var samt aldrei klárað. Ég leyfi mér líka að efast um að “occupancy ratio” væri mjög hátt á þessu blessaða hóteli, þar sem nær engum útlendingum er hleypt inní landið. Ástæðan fyrir því að hótelið var aldrei klárað var fyrst og fremst peningaskortur en svo var vitlaus gerð af sementi notuð, þannig að undirstöður hótelsins eru óstyrkar.

Hótelið er kannski gott dæmi um forgangsröðun hjá illmenninu Kim Jong Il. Hann dýrkar bandarískar bíómyndir, Daffy Duck, flotta bíla og notar netið mikið. Landar hans hafa þó einungis aðgang að ríkissjónvarpsstöðum og um allt landið eru hátalarar, sem útvarpa reglulega áróðri um það hversu góður leiðtogi Kim Jong Il sé.

Til þess að sjá svo til þess að múgurinn mótmæli ekki þá hefur Kim Jong Il, í anda nasista og Stalín, komið upp fangabúðum um land allt, þar sem talið er að allt að 5% Norður-Kóreubúa búi. Í viðtalinu við Vollertsen segir meðal annars:

After leaving North Korea, he spent time along its borders learning from defectors-torture victims who live like hunted animals on the border between North Korea and China. They described a nightmare world where guards electrocute prisoners for fun and throw women into sewage pools for stealing food. He heard stories of children who vomit when they accidentally dig up fresh mass graves and babies who are strangled moments after birth on concrete floors.

He was told repeatedly of an island in the northeastern part of North Korea, in an area near Chongjin so highly restricted it does not appear on official maps, where prisoners are used as laboratory test material for anthrax and other bacteria, food poisoning, or medical experiments-how long they can stand freezing, or how long they can live underwater-“the cruelest experiments you can imagine,” Dr. Vollertsen says.

Einnig:

The former bodyguard, Lee Young Kuk, said he watched the punishment of a political prison camp inmate accused of stealing salt. He was tied to a vehicle and dragged for 2 miles at high speeds and “became de-skinned.” His body was tied to a stake “as an example,” said Mr. Lee. He told reporters, “I have watched so many deaths in North Korea I almost lost the concept of human dignity.”

“When I see the combination of brainwashing, starvation, concentration camps, of rape, of medical experiments and mass executions, all those horrible stories and the testimony of all those defectors, then I must say that Kim is an upgraded version of Hitler’s Nazi Germany,” Dr. Vollertsen declares. “He’s committing genocide.”

Það er nokkuð ljóst að það er erfitt að finna verri illmenni en Kim Jong Il.

Sunnudagskvöld

Vá hvað 24 er góður þáttur. Ég held að það hafi aldrei verið sjónvarpsþáttur, sem heldur mér svona ótrúlega spenntum nær allan tímann. Í endan á þættinum, sem var sýndur í kvöld var ég staðinn upp, því ég gat ekki setið af spenningi. Ég var alveg heillaður af fyrstu seríunni af 24 en hélt að seinni serían hlyti að valda mér vonbrigðum. Það hefur hins vegar ekki gerst.

Sunnudagskvöld eru einu kvöldin, þar sem ég sit límdur við skjáinn í langan tíma. Boomtown er mjög góður þáttur og svo líka 60 Minutes. Síðan hef ég haft mjög gaman af “20. öldinni”. Mjög gaman að sjá öll þessi myndskeið. Svo fyllist ég alltaf gríðarlegu þjóðernistolti þegar afrek Íslendinga eru þulin upp, hvort sem það var verið að tala um sigrana í landhelgismálinu eða sýna þegar Ríkharður Daðason skoraði gegn Frökkum.

Svar við spurningu dagsins

Sverrir Jakobsson skrifar:

Stefna Norður-Kóreustjórnar í kjarnorkumálum þessa daga einkennist af taugveiklun og öfgafullum viðbrögðum. Það er ljóst að hún mun ekki leiða til neins góðs.

En af hverju stafar taugatrekkingurinn?

Og svar mitt… Af því að Norður-Kóreu er stjórnað af snarbiluðum kommúnískum einræðisherra, sem kýs að svelta þjóð sína meðan hann byggir sér hallir og eyðir peningunum í að vígbúast.

Takk fyrir og góða helgi.

Houllier burt!

Varúð, þessi grein er skrifuð af reiðum Liverpool aðdáenda og hún verður ábyggilega löng!

Aldrei hefði mig grunað að ég myndi skrifa þetta á þessa heimasíðu. En það er komið að því: Gerard Houllier þarf að hætta hjá Liverpool.

Þetta leiktímabil verður alltaf hræðilegra og hræðilegra. Eina, sem gæti mögulega toppað þetta væri ef Liverpool myndi tapa 5-0 fyrir Manchester United í Cardiff. Það að tapa 2-0 fyrir liði, sem er í 10. sæti í fyrstu deild eru úrslit, sem Liverpool aðdáendur mun aldrei sætta sig við. Aldrei nokkurn tímann.

Mér hefur í raun aldrei liðið svona gagnvart Liverpool. Í kvöld þegar ég byrjaði að horfa á leikinn þá var ég ekkert spenntur. Ég var vart búinn að hugsa um leikinn í allan dag. Svo byrjaði leikurinn og þá tók við þessi sama ömurlega spilamennska og hefur einkennt liðið í nær allan vetur. Einsog svo oft áður hafði maður ekki nokkra ástæðu til að gleðjast. Ekki yfir fallegu spili, ekki fallegum mörkum eða sendingum. Bara hreinræktuð leiðindi. Jafnvel þó Liverpool væru manni fleiri á heimavelli gegn fyrstu deildar liði tókst liðinu ekki að spila skemmtilega og spennandi knattspyrnu.
Continue reading Houllier burt!