Month: July 2001

Útilega

Við Hildur fórum í smá útilegu um síðustu helgi. Við fórum í Illini State Park, sem er tveggja tíma akstur suð-vestur af Chicago. Það er nokkuð fallegur þjóðgarður.

Það að tjalda í Bandaríkjunum er dálítið öðruvísi en heima. Reglur á tjaldstæðum hér eru allar miklu strangari. Ólíkt því, sem gerist heima, þar sem þúsund manns er troðið á eitt tún, þá er hverju tjaldi gefið ansi mikið pláss. Þannig að ef maður pantar tjaldstæði, þá fær maður stóran túnblett með bílastæði, borði og eldstæði. Einn íslenskur bóndi myndi sennilega selja fyrir 30 tjöld á svipað svæði og við höfðum útaf fyrir okkur.

En allavegana þá var útilegan fín. Veðrið var frábært og við komumst í sund í fyrsta skipti í langan tíma. Svo um kvöldið kveiktum við varðeld og grilluðum sykurpúða að hætti innfæddra.

Árni Johnsen og systir mín

Fróðlegt að lesa um þessi Árna Johnsen mál heima á Íslandi. Ég er handviss um að Anna systir mín er mjög ánægð þessa dagana, því Árni Johnsen er ekki í miklu uppáhaldi hjá henni. Annars skil ég ekki hvernig Árni getur komist á þing, því það styður hann í raun enginn. Sjálfstæðismenn skammast sín fyrir að hafa hann í flokknum og allir í stjórnarandstöðunni hafa alltaf fordæmt afstöðu hans til flestra mála. Enda er Árni Johnsen fastur aftur í fornöld.

Annars er skrítið að enginn skuli segja neitt þegar að hann kallar samkynhneigða kynvillinga eða lemur Pál Óskar á þjóðhátíð en svo eru núna allir vitlausir útaf einhverjum úttektum í BYKO.

Ég verð að uppfæra

Af einhverjum ástæðum fannst mér nauðsynlegt að skrifa eitthvað svona rétt fyrir helgina. Við Hildur erum ekki alveg viss hvað við erum að fara að gera. Ætlum jafnvel að reyna að fara í Six Flags skemmtigarðinn. Það er afsláttur þar ef maður kaupir máltíð á Taco Bell.

Það er í raun bara einn galli á því… Taco Bell er viðbjóður. Einn félagi minn í fótboltaliðinu varaði okkur alla við Taco Bell því að vinur hans hafði unnið á einum slíkum stað og þar kom nautahakkið víst í gegnum slöngur inní eldhúsið.

Burtséð frá því þá er maturinn á Taco Bell einfaldlega vondur og til að útkljá allan misskilning, þá á maturinn á Taco Bell ekkert skilt við alvöru mexíkóskan mat. Eina mexíkóska við Taco Bell er talandi Chihuahua hundurinn sem auglýsir fyrir þá.

Mogginn á netinu fótbrotnar

Á innlendum fréttum á mbl.is má þessa stundina finna þrjár fréttir um fótbrot, fyrst um konu sem fótbrotnaði í fjallgöngu á Esju, síðan um einhvern gaur, sem fótbrotnaði á lyftara, og svo maður sem fótbrotnaði í stúkunni á Valsleik. Í viðbót við þessi fótbrot er svo fjallað um mann sem hjólaði á gangstéttarbrún og hlaut skurð á höfuðið.

Þetta er náttúrulega fréttamennska af bestu gerð.

Ætli einhverjum fréttum sé hafnað á mbl.is? Ef ég myndi til dæmis senda inn frétta af því að ég hafði dottið á línuskautum á fjórða júlí (sem gerðist, ég fékk meira að segja skrámu á höndina), ætli mbl.is myndi birta hana? Þeir gætu líka fundið upp einhverja flotta fyrirsögn einsog: Sumir hafa ekki tilefni til að fagna fjórða júlí eða Á meðan Bandaríkjamenn fagna liggja Íslendingar eftir í sárum sínum

Ég er í raun bara nokkuð svekktur að það skuli aldrei hafa verið fjallað um meiðsli mín á mbl.is. 7 9 13.

Djamm og dýragarður

Veðrið var ekki neitt voðalega skemmtilegt um helgina. Á laugardag höfðum við Hildur ætlað að fara í Six Flags Great America skemmtigarðinn en okkur leist ekkert alltof vel á veðrið. Það var skýjað og rakinn var alveg hrikalegur. Það var ólíft inní íbúðinni okkar enda hitinn yfir 30 gráður og rakinn alveg fáránlegur. Síðar um daginn byrjaði svo að rigna. Þannig að við kíktum bara í tvær verslanamiðstöðvar, þar sem við gátum hreyft okkur í loftkældum verslunum. Um kvöldið fórum við svo út að djamma niðrí miðbæ.

Í gær fórum við svo í Lincoln Park dýragarðinn og skoðuðum garðinn og næsta nágrenni. Við komumst að því í gær að fólk frá Mið- og Suður Ameríku er alveg einstaklega hrifið af dýragörðum. Þesas ályktun drógum við vegna þess að 90 prósent af öllum gestum garðsins voru spænskumælandi. Heillandi staðreynd, ekki satt?

Sumar og fótbolti

Það leiðinlegasta við sumarið er að það er enginn enskur fótbolti í sjónvarpinu. Það eina, sem maður getur gert er að lesa fótboltasíður á netinu í von um að eitthvað sé að gerast í kaupum á leikmönnum og slíku. Svo getur maður líka alltaf hugsað aftur til skemmtilegustu stunda vetrarins.

Fleiri myndir hér

Vikan

Þar sem það er kominn föstudagur er ágætt að segja frá því hvað við Hildur höfum verið að gera síðustu viku, en þetta er búin að vera mjög skemmtileg vika.

Síðasta föstudag fórum við í partí heim til Ryan, Kate og Liv, en þau eru vinir okkar, sem voru að flytja út úr íbúðinni sinni. Þau ákváðu því að halda partí, því leigusalinn gat lítið kvartað eftir að þau voru flutt út. Allavegana var partíið skemmtilegt en það endaði niðrá Northwestern ströndinni þar sem nokkrir ofurhugar fengu sér sundsprett í Michigan vatni.

Á laugardag fórum við Hildur niður á Oak Street Beach, þar sem við lágum í smá tíma og röltum svo niður í Grant Park þar sem Taste of Chicago hátíðin stendur yfir. Þessi hátíð er alger snilld. Yfir hundrað veitingastaðir frá Chicago eru með mat til sölu, allt frá Chicago-style deep-dish pizzum til afrískra hrísgrjóna. Við Hildur löbbuðum á milli staða og smökkuðum alls kyns mat. Allur garðurinn er yfirfullur af fólki og fyrir utan matinn var hægt að hlusta á fullt af tónleikum.

Eftir matinn fórum við svo á tónleika með frönsku sveitinni Air, sem voru haldnir í The Vic. Tónleikarnir voru snilld. Reyndar byrjuðu þeir á því að einhver franskur krakkhaus, Sebastian Tellier framdi einhverja tónlistargjörninga. Hann var þó fljótur að drífa sig í burtu og snillingarnir í Air komu svo fram. Þeir byrjuðu á lögum af nýjustu plötunni og tóku svo lög af þeirri plötu í bland við lög af Moon Safari. Þessir tónleikar voru frábærir og mörg lögin þeirra (einsog Electronic Performers) hljóma jafnvel enn betur “live” heldur en á plötu.

Á 4.júlí var náttúrulega þjóðhátíðardagur Bandaríkjamanna. Við byrjuðum því 3.júlí að fara með nokkrum vinum okkar niður í Grant Park þar sem aðalflugeldasýningin var haldin. Þar var alveg fáránlega mikið af fólki til að fylgjast með dýrðinni og hlusta á sinfoníutónlist í takt við sýninguna. Á sjálfan 4.júlí vorum við Hildur ýkt dugleg og línuskautuðum meðfram vatninu alveg frá Belmont niður í Grant Park, sem er um 2 klukkutíma ferð. Í Grant Park horfðum við á tónleika með Wilco, sem voru nokkuð góðir og svo fengum við okkur fullt gott að borða.