Category: Ferðalög

Einn dagur eftir í Chicago og svo á ég flug til Kansas á morgun, þar sem ég ætla að sjá Bob Dylan spila.

Ég er orðinn aumur í löppunum af labbi undanfarinna daga. Hef verið með Dan og Katie á labbi um borgina. Tvo síðustu daga hef ég labbað alveg í gegnum Millenium Park, í gegnum miðborgina og hálfan Lincoln Park. Var á ströndinni í dag, þar sem ég fylgdist með [professional strandblaki](http://avp.com/event/gameday.jsp?id=76) og naut sólarinnar.

Fór í partí í gær ásamt 25 fyrrum Northwestern nemendum, þar sem við horfðum á [fyrsta háskóla-fótbolta-leikinn á þessu tímabili](http://sports.espn.go.com/ncf/recap?gameId=242462628). Leikurinn var algjör snilld og partíið líka. Nóg af grillmat og bjór og frábær stemning.

Semsagt Kansas á morgun og þaðan á ég pantað lestarfar til Flagstaff í Arizona, sem er í klukkutíma fjarlægð frá Grand Canyon.

---

Þegar ég hef haft tíma og ekki nennt að gera neitt sérstakt hef ég kveikt á fréttastöðunum hérna og einnig lesið blöðin til að fylgjast með bandarísku kosningunum, enda er mér annt um framtíð þessa lands og ég er gríðarlega mikill áhugamaður um bandarísk stjórnmál.

Ef marka má umfjöllun um frambjóðendurna tvo af Fox fréttastöðinni, þá er John Kerry Anti-Kristur endurfæddur, sem getur ekki ákveðið sig hvorum megin hann fer fram úr á morgnana, laug öllu um stríðið í Víetnam og mun leiða þetta land til glötunnar. Hann á að biðjast afsökunar á því að hafa bent á stríðsglæpi, sem Bandaríkjamenn frömdu í Víetnam og menn rífast um það hvort blætt hafi úr sárum sem hann fékk af sprengjubroti. Þetta á meðan að Bush var að fljúga flugvélum í Texas.

Á hinn veginn er George W. Bush hetja og eina von þessarar þjóðar. Hann er gríðarlega sterkur leiðtogi og sá eini, sem getur leitt Bandaríkin áfram í stríði, sem þetta land getur ekki unnið (1984 einhver?). Við þurfum á honum að halda sem aldrei fyrr því hann hefur prívat og persónulega komið í veg fyrir fullt af árásum. Það er honum að þakka að Írakar lentu í þriðja sæti í fótbolta Ólympíuleikunum og hann er eina von fyrir frelsi og lýðræði í þessum heimi.

Ég þori að veðja 10.000 kalli við hvern sem er að Bush vinni þessar kosningar. Einhvern veginn mun þessum andskotum takast að eyðileggja orðspor John Kerry nógu mikið. Við skulum ekki gleyma því að þetta eru sömu menn og sögðu í baráttunni við John McCain að hann væri óstyrkur eftir dvöl sína í fangabúðum og að hann ætti svart barn. Fyrir þessum mönnum er ekkert heilagt.

Það er í raun fáránlegt að horfa á þessa umfjöllun um kosningarnar hérna. Ég hef horft á umtalsvert af umfjölluninni með vinum mínum og þau eru ávallt jafn hissa á þessu rugli. Hvernig geta menn, án þess að brosa, haldið því fram að ræða Schwartzenegger á flokksþinginu hafi verið snilld? Hvernig? Fólk er algjörlega búið að tapa sér.

Guð hjálpi Bandaríkjunum ef að Bush heldur áfram. Það er FULLT af fólki (allir vinir mínir t.a.m.) sem gera sér grein fyrir því hversu hroðalegur forseti Bush er. Það er hins vegar ekki fræðilegur möguleiki á að snúa stuðningsmönnum Bush.

Það er engin leið að koma þeim í skilning um að efnahagsaðgerðir hans séu byggðar á hagfræði, sem enginn hagfræðingur trúir á og að þessi eilífu stríð hans muni minnka öryggi borgaranna fremur en að auka það. Fyrir þeim er hann gjörsamlega óskeikull. Traust þeirra á Bush er eins nálægt trúarbrögðum og hægt er að komast.

Það er skuggalegt að fylgjast með þessu öllu saman…

*Skrifað í Chicago kl 18.46*

Síðustu dagar í Chicago hafa verið góðir. Mjög góðir.

Ég er búinn að hitta fullt af gömlum vinum, búinn að djamma fullt, drekka fullt af Bud Light og fara á þrjá baseball leiki með Chicago Cubs. Cubs ösnuðust þó til að tapa tveim af leikjunum. Djöfull og fokking dauði. Fyrstu tveir leikirnir voru í 100 gráðu hita, en á sunnudaginn þegar ég fór með þremur vinum mínum, þá var allt í einu 15 stiga frost, sem var svo sem allt í lagi fyrir utan þá staðreynd að ég var á stuttbuxum á leiknum. Mér hefur sjaldan verið jafn kalt. Allavegana, þá jafnast fátt við að eyða deginum á Wrigley Field. Því miður hef ég þó ekki tækifæri á að sjá fleiri leiki með liðinu, nema þá í sjónvarpinu.

---

Fór semsagt einnig tvisvar á djammið. Á föstudaginn fór ég í partí með Elizabeth og Katie vinkonum mínum (Katie er einnig mín fyrrverandi) og Dan. Partíið var haldið í húsi hér nálægt og gvöð minn góður hvað þetta var fáránlega mikið flashback aftur í háskóla. Þetta var haldið í stóru, nærri tómu húsi, í eldhúsinu var tunna af bjór og alls kyns aðrar áfengistegundir. Svo voru allir í keppni um að vera í sem mest casual fötum og allir urðu yndislega fullir. Þetta var svo nákvæmlega einsog háskólapartí að það var ekki fyndið.

Vinir mínir hérna í Bandaríkjunum eru á allt öðru plani en vinir mínir heima. Vinirnir hérna hafa eiginlega breyst alveg fáránlega lítið frá því í háskóla. Þeim er nokk sama í hvernig íbúðum þeir búa, aðalmálið er að íbúðirnar séu nálægt fulltaf börum, sem allir stunda af krafti. Það er eiginlega einsog það eina, sem hafi breyst sé að allir eru í vinnu núna en ekki í skóla og eigi því meiri pening til að fara útað djamma. Þetta er verulega ólíkt ástandinu á Íslandi. 🙂

Allavegana þetta partí var svo fyndið, með fulltaf drykkjuleikjum, blindfullum gestgjafa og fólki drekkandi bjór úr “[beer funnel](http://www.angelfire.com/fl/beerfunnels/beerfunnels.html)”. Ljómandi hressandi alveg hreint. Ég skemmti mér allavegana konunglega, sem segir sennilega meira um mitt þroskastig en mörg orð. Úr partíinu fórum við á pöbbarölt í grenjandi rigningu. Enduðum inná einhverjum mótorhjólabar í “Meatpacking” hverfinu, þar sem þrjú hundruð svartklæddir gaurar voru að slamma við Marilyn Manson. Ekki alveg mitt krád.

---

Anyhow, fór líka á djammið á laugardaginn með Katie, Dan og kærustu hans. Kíktum á tvo góða bari og svo á einhvern tónleikastað þar sem hugsanlega lélegasta hljómsveit allra tíma var að spila. Bandið samanstóð af þremur síðhærðum gaurum, sem spiluðu fáránlega hávært gítarrokk og svo feitri stelpu, sem öskraði yfir gítaróhljóðin. Við fengum okkur þó öll Long Island Ice Tea, sem fékk okkur til að gleyma tónlistinni.

Á sunnudag fór ég svo með vinum niður í Grant Park, þar sem var í gangi Latin tónlistar hátíð. Þar var Mariachi band að spila alveg yndislega hallærisleg mexíkósk lög. Það var algjört æði, en ég hef samt takmarkað þol fyrir Mariachi tónlist og því fórum við yfir í Millenium Park, sem er nýr og flottur almenningsgarður hér í borginni.

---

Síðustu tvo daga hef ég tekið hlutunum rólega á daginn enda allir mínir vinir í vinnunni. Hef eytt dögunum í verslunum á Michicagn Avenue og þar í kring. Fór einnig uppí [John Hancock útsýnisturninn](http://www.hancock-observatory.com/). Þaðan er frábært útsýni yfir alla borgina, þar á meðal næst hæstu byggingu í heimi, [Sears Tower](http://www.emporis.com/en/wm/bu/?id=117064). Ég hef áður farið uppí Sears Tower og ákvað því að fara uppí Hancock bygginguna, sem er sú [15. hæsta](http://www.emporis.com/en/wm/bu/?id=116876) í heimi og skoða útsýnið þaðan. Asnaðist þó til að gleyma myndavélinni minni.

Allavegana, hef svo sem ekki frá miklu að segja. Er ennþá hálf brjálaður yfir því að Dan hafi unnið mig þrisvar í röð í [MLB Baseball](http://www.easports.com/games/mvp2004/home.jsp). Síðustu tveir leikirnir voru sérstaklega sársaukafullir, enda hafði ég verið að spila alveg listilega vel þangað til í síðustu lotunni. Á morgun ætla ég að kíkja upp til Evanston og labba um gömlu [háskólalóðina mína](http://www.northwestern.edu/) og borða svo hádegismat með Dan á [besta matsölustað í heimi](http://www.olivemountainrestaurant.com/).

Á laugardaginn er svo planið að fara til Kansas, þar sem ég ætla að sjá Bob Dylan spila ásamt Willy Nelson á baseball leikvangi í Kansas City. How cool is that??

*Skrifað í Chicago klukkan 23.46*

Þá er ég kominn til Chi-town. Það er ekkert eðlilega skrítið að vera kominn hingað aftur. Það eru ekki nema tvö ár síðan ég kláraði háskólann, en stundum er einsog það séu 20 ár síðan ég fór síðast frá Chicago.

Þá var ég alveg í öngum mínum yfir því að skilja eftir bandaríska kærustu mína og var alls ekki viss um að ég vildi fara aftur til Íslands, því að síðustu tveir mánuðirnir sem ég eyddi í Chicago eru sennilega með bestu mánuðum ævi minnar. En ég var búinn að ákveða að opna Serrano og því fór ég heim. Það er því skrítið að vera kominn aftur, því mér finnst ég lítið hafa breyst.

Ég gisti núna hjá Dan, besta vini mínum frá því í háskóla. Hann heimsótti mig til Íslands í fyrra, en hina vini mína hef ég ekki hitt síðan ég útskrifaðist. Dan býr í stúdíóíbúð í Wrigleyville, rétt hjá æðislegasta íþróttavelli í heimi, Wrigley Field. Þetta er æðislegt hverfi, sennilega einn skemmtilegasti hluti Chicago.

---

Ég kom frá Washintgon í gær. Síðasti dagurinn í DC var fínn. Ég tók þennan típíska minnismerkja rúnt, byrjaði hjá Jefferson minnismerkinu, svo Roosevelt, Lincoln, Kóreustríðið, Víetnamstríðið og að lokum seinni heimsstyrjöldin. Kíkti svo aðeins fyrir framan Hvíta Húsið. Fyrir 11.september var hægt að fara í túr um Hvíta Húsið að innan, en líkt og ansi mörgum byggingum er búið að loka Hvíta Húsinu fyrir ferðamönnum. Hvernig það eykur öryggi þessara bygginga skil ég ekki alveg.

---

Ég ætla að eyða næstu vikunni hér í Chicago. Ég hef náttúrulega séð allt í þessari borg, enda bjó ég hér í þrjú ár. Því ætla ég bara að taka hlutunum rólega, hitta alla vinina og heimsækja þá staði, sem ég hef saknað.

Einn af þessum stöðum er auðvitað Wrigley Field. Ég fór þangað í gær og sá snillinginn Mark Prior kasta á móti Houston Astros. [Cubs unnu glæsilegan sigur](http://chicago.cubs.mlb.com/NASApp/mlb/chc/news/chc_gameday_recap.jsp?ymd=20040826&content_id=838987&vkey=recap&fext=.jsp) í 45 gráðu hita og 300% raka. Ég hef aldrei á ævinni svitnað jafn mikið við það að sitja á sama stað í 3 klukkutíma. Sem betur fer voru sölumenn duglegir við að færa mér ískaldan Bud Light (já, og engin niðrandi komment um Bud Light drykkju, takk) 🙂

Eftir leikinn hitti ég svo Dan og kærustu hans og við fórum niðrí miðbæ Chicago. Ef að Dan er snillingur í einhverju þá er það að finna ókeypis áfengi. Auk þess er enginn í heiminum jafn fyndinn og Dan þegar hann fær sér í glas. Allavegana, við fórum á einhverja viskí kynningu, sem Chivas Regal hélt á Sofitel hótelinu í Chicago.

Kynningin snérist í grundvallaratriðum um það að einhver Skoti reyndi að telja okkur trú um að viskí væri gott á bragðið og að besta viskíið kæmi frá austuströnd Skotlands. Well, this just in: Viskí er ENNÞÁ viðbjóður. Sama hvað ég reyndi og hversu miklu vatni ég bætti við viskíið, þá var þetta allt ódrekkandi. Eina leiðin til að drekka þetta var að bæta Ginger Ale útí viskíið. Dan tókst þó að drekka sinn skammt og því var hann talsvert hressari en ég í lok kynningarinnar.

Núna er helgin framundan og ég er virkilega farinn að njóta þess að vera í fríi. Ætla að sjá annan Cubs leik eftir tvo klukkutími (og þann þriðja á sunnudaginn) og ætla svo að skella mér á djammið í kvöld og annað kvöld.

Ég elska Chicago og elska að vera kominn aftur hingað. Á vissan hátt líður mér einsog ég hafi aldrei farið frá borginni.

---

Og að lokum, spurning dagsins: Af hverju geta ekki allir verið einsog ég og pantað venjulegt kaffi á Starbucks í stað kaffidrykkja með fjórtán sérhljóðum í nafninu. Það myndi stytta biðröð á þessum stöðum til mikilla muna.

*Skrifað í Chicago, Illinois klukkan 12.56*

Jæja, þá er ég búinn að eyða nokkrum dögum hér í landi frelsisins. Kom hingað á laugardaginn og er búinn að gista hjá vinum mínum, Genna og Söndru. Þau búa í íbúð, ásamt ímyndunarveikum ketti, fyrir vestan Potomac ána, ekki langt frá Arlington kirkjugarðinum.

Ég er búinn að taka því sæmilega rólega hérna í DC, enda hef ég komið hingað tvisvar áður og séð alla helstu túristastaðina. Ég byrjaði komu mína á að heimsækja [uppáhalds pizzustaðinn](http://www.cpk.com) minn og svo fórum við, Genni og Sandra á djammið ásamt vinum þeirra. Á sunnudaginn kíkti ég svo á [Camden Yards](http://baltimore.orioles.mlb.com/NASApp/mlb/bal/ballpark/bal_ballpark_history.jsp) í Baltimore, þar sem ég sá baseball leik þar sem Baltimore Orioles [töpuðu](http://baltimore.orioles.mlb.com/NASApp/mlb/news/wrapup.jsp?ymd=20040822&content_id=835029&vkey=wrapup2004&fext=.jsp&c_id=mlb). fyrir Toronto Blue Jays.

---

Einhvern tekst mér alltaf að koma mér í vandræði á ferðalögum mínum. Mánudagurinn var frábært dæmi um það. Ég vaknaði snemma og ætlaði að skokka aðeins um hverfið. Þegar ég var búinn með hringinn áttaði ég mig á því að ég hafði læst vitlausri hurð á íbúðinni og var því læstur úti.

Það var ekkert alltof gott, því ég var ekki með neitt á mér þegar ég fór að skokka nema ipod-inn minn. Ég var ekki með neinn pening, ég var ekki með síma og hafði ekki hugmynd um það hvernig ég átti að ná í Genna eða Söndru til að hleypa mér inn.

Því eyddi ég öllum deginum, frá 9-5 utanhúss. Það var frekar erfitt, þar sem ég var ekki með krónu á mér og gat því ekki keypt mér neitt að borða. Ég reyndi að redda mér pening í banka, en þeir gátu lítið gert og því fékk ég ekkert að borða allan daginn, en tókst þó að sníkja mér vatnsglös á hinum ýmsu skyndibitastöðum 🙂

En það, sem reddaði mér var að á iPod-inum mínum var ég með ævisögu Bill Clinton, sem er 6 klukkutíma löng í audio book útgáfu. Því eyddi ég deginum hlustandi á Bill segja ævisögu sína. Þannig að enn einu sinni bjargaði iPod-inn minn mér.

---

Þrátt fyrir að ég hafi komið til DC tvisvar áður, þá eru auðvitað fullt af söfnum og stöðum, sem ég hef ekki séð. Eitt af þeim söfnum er Ameríska Helfararsafnið. Þar er rakin saga Helfararinnar og til sýnis eru ýmsir hlutir tengdir Helförinni. Mjög áhugavert safn, sem ég eyddi dágóðum tíma á í gær.

Eftir það kíkti ég svo ásamt Genna og Óla atvinnurekanda hans og kærustu hans í golf. Fórum á golfvöll við Potomac ána, þar sem við spiluðum 18 holur. Ég var enn og aftur óþægilega minntur á hversu hræðilega lélegur ég er í golfi. Auk þess tókst Genna næstum því að henda mér útúr golfbílnum, þar sem hann er einhver sá all svakalegasti golfbílabílstjóri, sem sögur fara af.

---

Í dag ætla ég að taka smá rúnt um minnismerkin og ef ég hef tíma fara á Air & Space safnið. Svo á morgun held ég til Chicago.

*Skrifað í Washington D.C. klukkan 10.24*

Jæja, þá eru ekki nema 5 dagar þangað til að ég fer í frí. Ég ákvað að taka sumarfrí svona seint til að reyna aðeins að lengja sumarið, þrátt fyrir að ég geri mér ekki alveg grein fyrir því í hvað þetta sumar hefur farið.

Allavegana, ég er að fara til Bandaríkjanna á laugardaginn. Ætla að hitta fullt af gömlum vinum og verða í Bandaríkjunum í 4 vikur.

Planið er lauslega þannig að ég ætla að fljúga til Washington D.C., þar sem ég ætla að gista hjá Genna og Söndru, vinum mínum sem búa þar. Frá D.C. ætla ég að fara til Chicago, þar sem ég ætla að eyða lengsta tímanum, enda á ég flesta vini í þeirri borg. Ætla að gista hjá Dan vini mínum, sem býr rétt hjá [Wrigley Field](http://chicago.cubs.mlb.com/NASApp/mlb/chc/ballpark/chc_ballpark_history.jsp). Ég ætla að eyða um 10 dögum í Chicago, hitta vini, fara á baseball leiki og á djammið.

Frá Chicago fer ég til Las Vegas með Dan vini mínum (og kannski einni vinkonu okkar líka). Þar ætlum við að eyða helginni saman. Þau fara svo á sunnudegi, en ég ætla að eyða tveim dögum í að skoða Grand Canyon.

Næsta stopp er ekki alveg ákveðið, en ég ætla að hitta Grace vinkonu mína, sem býr í Los Angeles. Það gæti þó verið að við myndum bara hittast í San Fransisco og ég myndi eyða tímanum þar í stað L.A. Einhvern veginn heillar San Fransisco mig meira en Los Angeles.

En allavegana, þaðan ætla ég til New York, þar sem ég ætla að gista hjá Ryan, herbergisfélaga mínum frá því í [háskóla](http://www.northwestern.edu). Hann býr þar ásamt Kate kærustu sinni. Frá New York er það svo planið að taka lest niður til DC og þaðan heim til Íslands.

Þetta hljómar frekar mikið, en ég er að vona að þetta verði ekki dýrt. Fæ að öllum líkindum ókeypis gistingu alls staðar nema í Las Vegas (þar sem gistingin er fáránlega ódýr). Svo eru flugin innan Bandaríkjanna líka fáránlega ódýr.

En allavegana, get ekki beðið eftir því að komast burt. Sleppa við umtal, flækjur, vesen, stress og allt bullið hérna heima. Ég þarf frí.

Ég er ofboðslega veikur fyrir heimasíðum um ferðalög og spennandi staði. Ég á sumarfrí í enda ágúst og er ég því farinn að spá í því hvað ég ætli að gera í því fríi. Allavegana fer ég ekki til Mallorca eða Benidorm 🙂

Ég rakst á [þessa frábæru síðu](http://www.hillmanwonders.com/) (via [Batman](http://www.batman.is)). Þarna eru listuð 100 helstu undur veraldar. Auðvitað er hægt að þræta um hvaða staðir eiga heima á þessum lista en þetta er nokkuð skemmtilegur listi.

Mér finnst ég alltaf hafa ferðast mikið um ævina, en ég á greinilega mikið eftir, því ég hef bara komið á 11 af þessum 100 stöðum. Þeir staðir, sem ég hef komið á eru eftirfarandi:

[6 Machu Picchu – Perú](http://www.hillmanwonders.com/machu_picchu/machu_picchu.htm#_vtop)
[7 Iguazu Falls – Argentína og Brasilía](http://www.hillmanwonders.com/iguazu_falls/iguazu_falls.htm#_vtop)
[9 Amazon Rain Forest – Suður Ameríka](http://www.hillmanwonders.com/amazon_rain_forest/amazon_rain_forest.htm#_vtop)
[17 Acropolis – Grikkland](http://www.hillmanwonders.com/acropolis/acropolis.htm#_vtop)
[21 Teotihuacan – Mexíkó](http://www.hillmanwonders.com/teotihuacan/teotihuacan.htm#_vtop)
[47 Metropolitan Museum of Art – New York](http://www.hillmanwonders.com/metropolitan_museum/metropolitan_museum.htm#_vtop)
[48 Útsýni yfir Rio De Janeiro](http://www.hillmanwonders.com/rio_panoramic/rio_panoramic.htm#_vtop)
[68 St. Basil’s Cathedral – Moskva](http://www.hillmanwonders.com/st_basil_cathedral/st_basil_cathedral.htm#_vtop)
[71 Kremlin – Moskva](http://www.hillmanwonders.com/kremlin_moscow/kremlin_moscow.htm#_vtop)
[73 Skýjakljúfar New York](http://www.hillmanwonders.com/new_york/new_york.htm#_vtop)
[88 Frelsisstyttan – New York](http://www.hillmanwonders.com/statue_liberty/statue_liberty.htm#_vtop)

Mig vantar greinilega nauðsynlega að komast til Parísar (þar sem fjórir staðir eru), Ítalíu (þar sem heil 12 undur eru staðsett: [1](http://www.hillmanwonders.com/florence/florence.htm#_vtop) [2](http://www.hillmanwonders.com/pompeii/pompeii.htm#_vtop) [3](http://www.hillmanwonders.com/st_marks_basilica_campanile/st_marks_basilica_campanile.htm#_vtop) [4](http://www.hillmanwonders.com/ponte_vecchio/ponte_vecchio.htm#_vtop) [5](http://www.hillmanwonders.com/leaning_tower_pisa/leaning_tower_pisa.htm#_vtop) [6](http://www.hillmanwonders.com/sistine_chapel/sistine_chapel.htm#_vtop) [7](http://www.hillmanwonders.com/st_peters_basilica/st_peters_basilica.htm#_vtop) [8](http://www.hillmanwonders.com/canals_venice/canals_venice.htm#_vtop) [9](http://www.hillmanwonders.com/colosseum_of_rome_wonder/colosseum_of_rome_wonder.htm#_vtop) [10](http://www.hillmanwonders.com/amalfi_coast/amalfi_coast.htm#_vtop) [11](http://www.hillmanwonders.com/uffizi_gallery/uffizi_gallery.htm#_vtop) [12](http://www.hillmanwonders.com/portofino/portofino.htm#_vtop)) og svo til Asíu, þar sem ég hef ekkert ferðast.

Á listanum er fullt af stöðum, sem mig langar gríðarlega mikið að heimsækja. Ég tók saman þá helstu, sem ég er mest spenntur yfir að heimsækja.

1. [Píramídarnir í Egyptalandi](http://www.hillmanwonders.com/pyramids_of_egypt/pyramids_of_egypt.htm#_vtop)
2. [Taj Mahal](http://www.hillmanwonders.com/taj_mahal/taj_mahal.htm#_vtop)
3. [Grand Canyon](http://www.hillmanwonders.com/grand_canyon/grand_canyon.htm#_vtop) – það er meira að segja sjens á að ég sjái það í sumar.
4. [Angkor Wat í Kambódíu](http://www.hillmanwonders.com/angkor_wat/angkor_wat.htm#_vtop)
5. [Mecca](http://www.hillmanwonders.com/mecca/mecca.htm#_vtop) – Sennilega síðasti staðurinn sem ég mun heimsækja, þar sem maður á það á hættu að vera tekinn af lífi ef maður er ekki múslimi. Það gæti reynst vandamál.
6. [Bagan hofin í Búrma/Myanmar](http://www.hillmanwonders.com/bagan/bagan.htm#_vtop)
7. [Yangtshe áin í Kína](http://www.hillmanwonders.com/guilin_yangshuo_cruise/guilin_yangshuo_cruise.htm#_vtop)
8. [Potala Höllin – Tíbet](http://www.hillmanwonders.com/potala_palace/potala_palace.htm#_vtop)
9. [Ladakh – Indland](http://www.hillmanwonders.com/ladakh/ladakh.htm#_vtop)
10. [Kathmandu dalurinn – Nepal](http://www.hillmanwonders.com/kathmandu_valley/kathmandu_valley.htm#_vtop)
11. [Páskaeyja](http://www.hillmanwonders.com/easter_island/easter_island.htm#_vtop) – hefðum við bara átt aðeins meiri pening þegar við ferðuðumst um Suður-Ameríku, þá hefðum við lagt í ferðir á Galapagos og Páskaeyju. Því miður varð ekkert úr því.
12. [Great Barrier Reef – Ástralía](http://www.hillmanwonders.com/great_barrier_reef/great_barrier_reef.htm#_vtop)
13. [Viktoríufossar í Zimbabwe](http://www.hillmanwonders.com/victoria_falls/victoria_falls.htm#_vtop)
14. [Dubrovnik – Króatía](http://www.hillmanwonders.com/dubrovnik/dubrovnik.htm#_vtop)
15. [Mont-St-Michel](http://www.hillmanwonders.com/mont_st_michel/mont_st_michel.htm#_vtop)

Í sumarfríinu er ég að spá í að fara til Bandaríkjanna. Það eru vissulega staðir sem mig langar að fara meira á í augnablikinu, en þar sem ég er enn single þá er sniðugast að fara til USA, þar sem ég á fullt af vinum þar sem ég get heimsótt. Þrátt fyrir að það sé fínt að ferðast einn, þá er það oft skemmtilegra að hitta gott fólk á leiðinni. Einnig get ég fengið fría gistingu í fulltaf borgum, sem hjálpar náttúrulega 🙂

Ef ég fer til Bandaríkjanna ætti ég að getað séð þrjá nýja hluti á þessum lista: [Las Vegas](http://www.hillmanwonders.com/las_vegas_strip/las_vegas_strip.htm#_vtop), [Grand Canyon](http://www.hillmanwonders.com/grand_canyon/grand_canyon.htm#_vtop) og [San Fransisco](http://www.hillmanwonders.com/san_francisco/san_francisco.htm#_vtop)

---

**Uppfært (13.janúar 2005)**: Jæja, eftir Bandaríkjaferð síðasta haust þá er ég kominn uppí 14 af 100. Listinn er því orðinn svona (við hann hafa bæst Las Vegas, Grand Canyon og San Fransisco).

[4 Grand Canyon](http://www.hillmanwonders.com/grand_canyon/grand_canyon.htm#_vtop)
[6 Machu Picchu – Perú](http://www.hillmanwonders.com/machu_picchu/machu_picchu.htm#_vtop)
[7 Iguazu Falls – Argentína og Brasilía](http://www.hillmanwonders.com/iguazu_falls/iguazu_falls.htm#_vtop)
[9 Amazon Rain Forest – Suður Ameríka](http://www.hillmanwonders.com/amazon_rain_forest/amazon_rain_forest.htm#_vtop)
[17 Acropolis – Grikkland](http://www.hillmanwonders.com/acropolis/acropolis.htm#_vtop)
[21 Teotihuacan – Mexíkó](http://www.hillmanwonders.com/teotihuacan/teotihuacan.htm#_vtop)
[47 Metropolitan Museum of Art – New York](http://www.hillmanwonders.com/metropolitan_museum/metropolitan_museum.htm#_vtop)
[48 Útsýni yfir Rio De Janeiro](http://www.hillmanwonders.com/rio_panoramic/rio_panoramic.htm#_vtop)
[68 St. Basil’s Cathedral – Moskva](http://www.hillmanwonders.com/st_basil_cathedral/st_basil_cathedral.htm#_vtop)
[71 Kremlin – Moskva](http://www.hillmanwonders.com/kremlin_moscow/kremlin_moscow.htm#_vtop)
[73 Skýjakljúfar New York](http://www.hillmanwonders.com/new_york/new_york.htm#_vtop)
[85 San Fransisco & Flóasvæðið](http://www.hillmanwonders.com/san_francisco/san_francisco.htm#_vtop)
[88 Frelsisstyttan – New York](http://www.hillmanwonders.com/statue_liberty/statue_liberty.htm#_vtop)
[96 Las Vegas að næturlagi](http://www.hillmanwonders.com/las_vegas_strip/las_vegas_strip.htm#_vtop)

Allir þessir þrír staðir eiga svo sannarlega skilið að vera á listanum. Flóasvæðið í San Fransisco er með fallegustu stöðum, sem ég hef séð. Las Vegas er einstök upplifun og Grand Canyon nær ólýsanlegt.

---

**Uppfært (8.febrúar 2005)**: Jæja, þá er ég kominn uppí 15. Við bættist:

[15 Prague old town](http://www.hillmanwonders.com/prague_old_town/prague_old_town.htm#_vtop)

Sjá ferðasögu [hér](https://www.eoe.is/gamalt/2005/02/08/21.10.04/).

---

**Uppfært (30.maí 2005)**: Kominn uppí 17. Við bættist:

[48 Hagia Sofia](http://www.hillmanwonders.com/hagia_sofia/hagia_sofia.htm#_vtop)
[75 Topkapi Palace](http://www.hillmanwonders.com/topkapi/topkapi_palace.htm#_vtop)

Sko, Topkapi höllin er alveg á mörkunum. Ég fór inní höllina og skoðaði mig aðeins um, en var þarna samt mjööög stutt. Set hana samt inn.

Sjá ferðasögu [hér](https://www.eoe.is/liverpool/gamalt/2005/06/04/21.34.16/).

Ég hef nokkuð lengi leitað að svona síðu og fann hana loksins á Metafilter. Á síðunni getur maður sett inn þau lönd, sem maður hefur farið til og þá býr síðan til kort af heiminum með þeim löndum merktum inná.

Síðan er reyndar ekki fullkomin, þar sem kortið er heldur lítið. En allavegana, ég merkti inn mín 31 lönd (13% af heiminum) og útkoman var svona (smellið á kortið til að fá stærri útgáfu):

Ef þið prófið þetta sjálf, endilega skellið kortinu ykkar í ummælin.

Uppfært: Núna er búið að bæta inn korti, þar sem maður getur valið hvaða fylki í USA maður hefur heimsótt.

Hérna er mitt kort:

Ok, ég fór sem sagt í smá ferðalag í síðustu viku. Var fyrst í nokkra daga á vörusýningu í Köln. Þar gerðist nú ekki margt spennandi. Skoðaði jú dómkirkjuna í borginni, sem er eina byggingin sem stóð eftir árásir bandamanna í Seinni Heimsstyrjöldinni.

Svo fór ég yfir til London, sem er bara fín borg. Það er náttúrulega erfitt að skrifa eitthvað spennandi um borg, sem allir hafa komið til. En ég gerði allt hefðbundna túristadótið: Fór í Westminster Abbey, Tower of London, að Trafalgar torgi, Piccadilly Circus, Camden og svo framvegis.

Ég gist hjá stystur minni, sem býr í Newington Green. Við fórum bara einu sinni á djammið, á laugardagskvöldinu. Vegna mismunandi kynhneigðar okkar; hún er sam-, ég er gagn- þá fórum við á gay klúbb: Heaven (sem er að eigin sögn frægasti gay klúbbur í heimi). Þar lofaði systir mín mér að væri “mixed” kvöld, það er bæði gagn- og samkynhneigðir væru á staðnum.

Eitthvað hefur þetta “mixed” concept farið á milli hluta því á staðnum voru svona 90% hommar, 5% lesbíur og 5% gagnkynhneigðar stelpur. Þannig að líkurnar á að finna sæta straight stelpu á lausu á þessum klúbb voru álíka góðar og að finna sæta straight stelpu á lausu á Hverfisbarnum 🙂

Allavegana, þá hef ég aldrei fengið jafnmikla athygli frá karlmönnum og þetta kvöld. Það er ágætis mælikvarði á djamm að ef að maður fær meiri athygli frá strákum en stelpum, þá sé það ekkert alltof gott kvöld. En svona var þetta allavegana. Við skemmtum okkur þó mjög vel. 🙂

---

Á fimmtudaginn kíkti ég á David Blaine, sem hékk þá í búri við Tower Bridge hjá Thames ánni. Þar hafði hann verið í 44 daga án matar.

Að mínu mati ætti þessi Blaine að láta skoða á sér hausinn vandlega. Hann fékk jú peninga fyrir þetta en hann var milljarðamæringur fyrir, svo ég sé ekki alveg tilganginn.

Einnig voru Bretar ekkert alltof skemmtilegir við Blaine, því fólk kepptist við að kasta eggjum og slá golfboltum í búrið. Einhver flaug meira að segja módelþyrlu að búrinu með mat til að freista hans. Einnig hélt fólk grillveislur fyrir neðan búrið og einhverjir voru með trommuslátt á nóttinni til að hann gæti ekki sofið. Sennilega var þetta ekkert alltof skemmtilegur tími hjá Blaine.

Allavegana, þetta var svo sem ekki merkileg sjón. Blaine lá allan tímann þegar ég var þarna og veifaði nokkrum sinnum til hópsins. Hann virtist nú frekar máttlaus greyið.

---

Annars verð ég nú að segja að stelpurnar í London voru alls ekki jafn slæmar og ég hafði gert mér hugmyndir um. Vissulega voru þær ekkert einsog í Moskvu (reyndar afar langt frá því) en samt þá var samt alveg fullt af sætum stelpum þarna. 🙂

Ég hef lengi ætlað að taka þetta saman. Hérna kemur listi yfir þau lönd, sem ég hef komið til. Alls eru þetta 31 land. Ég sé það líka að samkvæmt CIA World Fact Book þá er 261 land í heiminum. Það þýðir að ég á eftir að fara til 230 landa.

Ætli það sé einhver, sem nái því að heimsækja öll lönd heims? Stór hluti þessara landa eru náttúrulega eyjur í Kyrrahafinu, sem kannski er erfitt að komast yfir. Ég hef sem sagt farið til 31 lands og eru flest þeirra í Suður-Ameríku. Ég hef ferðast talsvert um Evrópu en til dæmis ekki komið til Svíþjóðar eða Ítalíu. Þannig að þessi landalisti er ekki mjög hefðbundinn. Einnig hef ég ekki ferðast út fyrir Evrópu og Ameríku.
Continue reading Ég og öll lönd í heimi

Jæja, þá er ég kominn heim eftir frábæra ferð til Rússlands. Hérna kemur djammsagan frá St. Pétursborg, frá því síðasta laugardag. Ég ákvað að bíða með að birta hana svo að hún mamma mín færi ekki að hafa of miklar áhyggjur af mér. 🙂 Færslan er skrifuð síðasta sunnudag.

---

Djammið í gær var eftirminnilegt, vægast sagt.

Ég komst að því að klúbburinn, sem ég ætlaði að fara á, var lokaður og því valdi ég annan klúbb, Ostrov. Sá staður var hins vegar ekki mjög spennandi. Frekar eldra fólk þarna inni og svo voru barþjónarnir allir berir að ofan. Það fannst mér ekki ýkja spennandi. Á leiðinni á klúbbinn var ég stoppaður af tveim löggum, sem spurðu mig um skilríki, en það er vinsæl iðja hjá löggum hérna að hafa þannig peninga af ferðamönnum. Ég var ekki með skilríki, en þeir gáfust þó upp og létu mig í friði.

Ég ákvað því að taka taxa að Metro, sem er klúbbur í hinum enda borgarinnar. Þar inni var mjög gaman. Staðurinn var á nokkrum hæðum og var mismunandi tónlist í öllum sölum. Allt frá Júrópoppi til karókíbars (Já, og hvernig er hægt að hafa ekki My Way á lagalistanum í karókí?). Ótrúlegt en satt, þá hitti ég tvo Íslendinga þarna inná barnum, annar þeirra var meira að segja með mér í Verzló.

Allavegana, ég var búinn að fá mér 2-3 bjóra og var að komast í stuð þegar ég ákvað að fara á klósettið. Þegar ég kom útaf klósettinu og ætlaði að labba að barnum kom allt í einu dyravörður, greip í mig og ætlaði að draga mig útaf staðnum. Ég skildi ekkert í þessu og spurði hann hvað væri málið en hann svaraði engu. Hann leiddi mig svo út. Þar spurði ég hann og annan dyravörð hvað ég hefði gert, en þeir svöruðu engu. Hlógu bara að mér og sögðu eitthvað á rússnesku og kölluðu mig svo “stupid American”. Við það varð ég verulega pirraður og ákvað að segja nokkur vel valin kveðjuorð við dyraverðina. Því hefði ég betur sleppt.

Þegar að ég fór að tjá mig stukku allt í einu báðir verðirnir á mig og snéru mig í jörðina. Ég veitti enga mótspyrnu (enda hefði það verið nokkuð tilgangslaust) en samt kom þriðji vörðurinn og steig oná ökklann á mér meðan hinir héldu mér á götunni. Ég sá ekki alveg hvað gerðist en allavegana finn ég að það er verið að setja á mig handjárn. Ég var síðan dreginn inní lögreglubíl. Ég spurði ítrekað hvað ég hefði gert en þeir svöruðu mér ekki. Þeir höfðu hins vegar mjög gaman að þessu öllu, því löggurnar þrjár, sem voru í bílnum hlógu mikið að mér.

Ég var keyrður á lögreglustöð. Í bílnum sagði ég bara “I didn’t do anything”, en löggan, sem sat við hliðiná mér sagði mér að þegja. Á lögreglustöðinni var mér sagt að setjast niður og handárnin voru tekin af mér.

Þá gekk inn lögreglustjórinn. Hann heilsaði mér með því að kýla mig í andlitið. Það var helvíti sárt en honum fannst það hins vegar mjög fyndið.

Svo leitaði hann á mér og tók allt úr vösunum mínum, heimilisfangið á gistiheimilinu og alla peningana mína (um 3000 rúblur). Hann heimtaði skilríki en ég var ekki með vegabréfið á mér, bara kreditkortið mitt, sem hann tók. Hann spurði mig svo einhverjar frekari spurningar um eitthvað kjaftæði. Hann spurði til dæmis ítrekað um heimilisfangið á gistiheimilinu, þrátt fyrir að hann væri sjálfur með spjaldið frá gistiheimilinu.

Það kom svo upp í samtalinu að hann væri frá Georgíu. Ég var nokkuð desperate í að reyna að milda lögreglustjórann og fór ég því eitthvað að blaðra um að Shevardnadze hefði verið voða góður utanríkisráðherra (Hinn Georgíumaðurinn, sem ég mundi eftir, var Josef Stalin, en ég fann svo fátt gott til að segja um hann). Þetta plan til að mýkja stjórann misheppnaðist þó algjörlega vegna þess að hann sagðist hata Shevardnadze.

Eftir einhvern tíma fór lögreglustjórinn svo heim til sín. Ég var því látinn sitja fram á gangi í einhverja klukkutíma. Síðan uppúr þurru kemur lögreglumaður að mér og skipar mér að fara út og nánast hendir mér útaf stöðinni. Þeir höfðu hins vegar hirt alla peningana mína og heimilisfangið á gistiheimilinu. Ég hafði hins vegar lært af reynslu föstudagsins og var með nokkra dollara í skónum mínum, sem ég notaði til að borga fyrir taxa heim.

En það er allt í lagi með mig núna. Ég er með nokkrar skrámur í andlitinu og svo er ég að drepast í ökklanum, en annars er ég í fínu ástandi.

Ég elska samt áfram Rússa.

(Skrifað í St. Pétursborg klukkan 20.25)