Month: February 2008

Barak og Hillary

Þessi grein eftir mig birtist á Vefritinu í dag

Í Bandaríkjunum er oft sagt að Demókratar séu sérfræðingar í að finna leiðir til að tapa kosningum. Fyrir rúmum sjö árum töldu nánast allir að Al Gore ætti auðveldan sigur vísan í forsetakosningum gegn George W Bush. Gore var varaforseti fyrir gríðarlega vinsælan forseta, sem hafði setið yfir tiltölulega friðsælu hagsældarskeiði. Hann gerði hins vegar of mörg mistök í kosningabaráttunni, svo sem með því að reyna að fjarlægjast Clinton vegna mistaka hans í einkalífinu og með því að virka of stífur í baráttunni ólíkt því sem við höfum átt að venjast á síðustu árum, sem urðu til þess að Gerge W Bush sigraði í eftirminnilegum kosningum.

* * *

Fyrir fjórum árum áttu Demókratar líka að vinna auðveldlega, þar sem fyrstu ár George W. Bush sem forseta höfðu alls ekki reynst farsæl. Íraksstríðið var orðið óvinsælt, efnahagurinn ekki í góðum málum og vinsældir Bush litlar. En Demókrötum tókst að finna John Kerry, sem mótmælti aldrei almennilega ótrúlegum árásum fyrrverandi hermanna úr Víetnam stríðinu, sem sökuðu hann um að hafa ýkt afrek sín. Þær árásir urðu til þess að stríðshetjunni Kerry tókst að tapa fyrir George W Bush, sem fékk að fljúga flugvélum í Texas á meðan að Víetnamstríðinu stóð.

Þannig að einhvern veginn tókst George W Bush að sigra Demókrata í bæði skiptin og 8 ára valdatímabili hans er nú að ljúka. Í fyrsta sinn í nokkra áratugi standa Bandaríkjamenn því frammi fyrir kosningum þar sem hvorki sitjandi forseti né varaforseti er í framboði. Bandaríkjamenn eru á fullu í óvinsælu stríði í Írak, efnahagurinn er í slæmum málum, dollarinn veikur, olíverð í hæstu hæðum , George W Bush með ólíkindum óvinsæll forseti og líklegur kandídat Repúblikana verður 72 ára gamall þegar að kjörtímabilið hefst. Hvernig eiga Demókratar að fara að því að tapa núna?

Continue reading Barak og Hillary

Sjónvarp

Verkfall handritshöfunda í USA er búið og New York Times eru með góðan lista yfir það hvað mun verða um helstu sjónvarpsþættina. Uppáhaldsþættirnir mínir:

Lost: Will probably cut short its planned 16-episode season to about 13 episodes
The Office: Expected to shoot 5 to 10 new episodes to air in April/May”

Hottie and the Nottie

Hverjum hefði dottið í hug að gamanmynd með Paris Hilton í aðalhlutverki myndi fá slæma dóma?  Nýja myndin hennar fær 0,6 af 10 mögulegum í einkunn á MetaCritic. Defective Yeti, sem er ein besta bloggasíðan á netinu, tekur saman brot af verstu dómunum.

“Imagine the worst movie you’ve ever seen. Got it? Now try to think of something worse. That something is this movie.”

Ég er orðinn spenntur.

Ó, Villi

Það sem mér dettur í hug eftir daginn:

  • Blaðamannafundurinn áðan hlýtur að vera tilgangslausasti blaðamannafundur sögunnar. Þvílíkt anti-climax eftir tæplega tveggja tíma bið.
  • Röksemdafærslan um að Villi hafi nú þegar axlað ábyrgð útaf því að klúðrið hans sprengdi gamla meirihlutann er með hreinum ólíkindum. Ég hlýt eiginlega að álykta að maðurinn viti ekki hvað það að axla ábyrgð þýðir. Spurning um að halda námskeið uppí Valhöll.
  • Villi “lenti” í þessu REI máli álíka mikið og fólk “lendir” í því að halda framhjá maka sínum.- Ég verð að viðurkenna að ég hef gaman af því að sjá Sjálfstæðismenn klúðra málunum trekk í trekk. Það hlakkar í hluta af mér því ég er sannfærður um að Samfylkingin mun vinnas stórsigur ef að Villi verður í framboði fyrir næstu kosningar, en svo er hluti af mér gráti nær yfir því að Ólafur F. og Villi muni stjórna borginni næstu tvö árin. Þetta verður ekki framfaraskeið.
  • Eru Sjálfstæðismenn alveg hættir að tala um glundroðakenninguna? 🙂
  • Talandi um Ólaf F, þá hefur Villa tekist hið ómögulega. Honum hefur tekist að gera Ólaf F að betri kost þegar að kemur að vali á borgarstjóra. Ef ég á að velja milli Villa og Ólafs, þá lítur Ólafur F ekki jafn hræðilega út og áður.
  • En niðurstaðan er samt sem áður sú að það er svo ótrúlega sorglegt að þessari ágætu borg, sem við búum í, skuli nú vera stjórnað af þessu fólki.

Við eigum betra skilið.

Af því að það er þarna!

Fyrir einhverjum mánuðum stofnaði ég prófíl á Twitter, sem er alveg gasalega vinsælt dæmi í Bandaríkjunum.  Af einhverjum ástæðum hef ég aldrei nennt að uppfæra þetta, sennilega vegna þess að enginn af mínum vinum notar Twitter.  Reyndar má benda á það að flestir af mínum gömlu vinum vita varla hvað MæSpeis er, þannig að það var svo sem ekki nema von.

Allavegana Twitter er nokkurs konar míkróblogg, alltaf undir 140 stöfum, sem ég ætla að prófa að uppfæra úr tölvunni minni og símanum.  Þú getur séð Twitter míkróbloggið mitt hérna og einnig verður ávallt linkur hérna vinstra megin undir “Um Einar Örn“.  Ætla að skoða hvort þetta geti verið skemmtilegt.  Gæti reyndar alveg trúað því að þetta verði alveg óbærilega leiðinlegt.  En ég verð að prófa.

Bíó

Hér er mynd sem ég er verulega spenntur fyrir: Where in the world is Osama Bin Laden. Í þessari mynd reynir Morgan Spurlock, sem gerði SuperSize Me, að finna Osama Bin Laden. Fín hugmynd!

* * *

Svo er ég búinn að sjá þrjár myndir síðustu tvær vikur, sem ég mæli með. Fyrir það fyrst er það Cloverfield, sem er heiladauð skemmtun, en samt verulega góð. Hinar tvær myndirnar eru svo öllu merkilegri. Útí Boston sá ég No Country for old men, sem er besta mynd sem ég hef séð síðan ég sá The Departed. Ég hef fengið skammir frá vinum mínum fyrir að dásama bæði Knocked Up og Departed svo mikið að þeir hafi farið með algjörlega uppblásnar vonir og orðið fyrir vonbrigðum – þannig að ég ætla ekki að nota mjög sterk lýsingarorð til að lýsa No Country for old men, en læt nægja að segja að hún er besta mynd sem ég hef séð síðan ég sá The Departed fyrir um 18 mánuðum.

Svo sá ég líka Before the Devil Knows your Dead með Ethan Hawke, Marisu Tomei og Philip Seymour Hoffman. Ég hafði ekki lesið einn staf um þá mynd, þannig að hún kom mér verulega á óvart. Myndin fjallar um bræður (leikna af Hawke og Hoffman!!) sem ákveða að ræna skartgripabúð foreldra sinna. Frábær mynd, sem ég mæli líka hiklaust með. Já, og ég komst að því að Marisa Tomei er 43 ára gömul. Það finnst mér magnað.

Þannig að núna hafið þið þrjár myndir til að horfa á. Ekkert að þakka!

Heim.is

Jæja, kominn heim.  Eftir tvær ferðir til útlanda á tveim vikum skulda ég víst tvær ferðasögur.  Ferðin til Liverpool var tær snilld og ég sá loksins Liverpool vinna á Anfield eftir 3 töp í röð.  Ég gæti svo skrifað heila ritgerð um það hversu mikið álit ég hef á breskum stelpum.  En allavegana, ég reyni að henda inn ferðasögu – en hér eru allavegana komnar inn myndir frá San Francisco og Boston ferðinni. – og hérna eru myndirnar sem slideshow.