Month: February 2005

Á stundum spyr ég mig af hverju ég horfi á fótbolta. Ég var í góðum fíling í mat og bjór hérna í miðbæ Breda þegar ég skyndilega stökk upp og áttaði mig á því að Holland (mínir menn) væru að spila við Englendinga í fótbolta. Ég ákvað því að finna mér stað til að horfa á leikinn… sem var einmitt hörmung. Þvílík leiðindi hef ég ekki þurft að þola lengi.

Allavegana,

Ég veit ekki hvort ég hafi lent í einhverju twiligth zone um kvöldmatarleytið í gær hérna í Hollandi. Ég fór nefnilega á Subway, hvar ég fékk mer það allra óhollasta á matseðlinum. Það skiptir ekki máli, en það sem skiptir máli er að stelpan sem afgreiddi mig var alveg ótrúlega falleg. Þegar ég var ekki að horfa á hana búa til samlokuna mína gat ég svo virt fyrir mér stelpuna, sem var ein með mér í röðinni, sem var einmitt líka gull, gullfalleg.

Ok, ég fæ samlokuna og fer með hana heim á hótel. Þegar ég er að labba framhjá einhverju húsi er stelpa að opna hurðina, sem brosir fallega til mín. Ég sver að hún var fallegri en Metro stelpan, sem ég sá í Caracas um árið.

Er það eðlilegt að fara útúr húsi að kvöldi til og að allar, já allar stelpurnar sem maður sér séu svona fallegar? Ég sannreyndi það í dag að þessi statistík á ekki við allar konur í Hollandi þannig að ég er búinn að útiloka þann möguleika.

Ok, ætti ég kannski að fara að sofa?

Allavegana, ég á flug heim á morgun. Fæ að bíða á Schiphol í einhverja fimm tíma, sem hlýtur að vera skemmtilegt enda vita allir að flugvellir eru skemmtilegustu staðirnir á þessu jarðríki.

Eftir fundinn í dag var farið með allt fólkið á skauta á svell hér í borg. Ég hef ekki farið á skauta síðan ég fór með fyrrverandi kærustu á skauta í Chicago, sem var að ég held annað skiptið á ævinni, sem ég hef farið á skauta. Í minningunni var ég snillingur á skautum, en það reyndist þó ekki vera alveg svo. Það var þó einhver kall, sem að sagði mér til og eftir smá tíma var ég farinn að geta skautað sæmilega. Skautaði í klukkutíma án þess að detta, sem mér finnst vera meiriháttar afrek! Svei mér þá, það er bara gaman að vera á skautum. Reyndar set ég þann fyrirvara að ég fíla ekki þær íþróttir þar sem mér er rústað af 8 ára gömlum stelpum.

Að lokum langar mig til að vitna aðeins í textann á uppáhaldslaginu mínu:

>So don’t change the dizzle, turn it up a little
I got a living room full of fine dime brizzles
Waiting on the Pizzle, the Dizzle and the Shizzle
G’s to the bizzack, now ladies here we gizzo

Jammmm, ég veit, [þetta](http://www.lyricstop.com/d/dropitlikeitshot-snoopdoggfpharrellwilliams.html) er SNILLD!

*Skrifað í Breda, Hollandi klukkan 0:04*

Núna er ég kominn til Hollands eftir helgi í Prag. Er á hóteli, sem heitir því yndislega hollenska nafni “Gullni Túlípaninn” í bænum Breda við landamæri Belgíu. Hérna kom ég um 5 leytið og verð hér næstu tvo daga á námskeiði tengdu vinnunni.

Það er eitthvað karneval í gangi hérna í bænum og eru því allir bæjarbúar klæddir í búninga og drekkandi Heineken á pöbbum bæjarins. Ég var þó frekar þreyttur og ákvað að það væri indlælt að eyða kvöldinu inná hótelherbergi, glápandi á Dismissed og aðra eðalþætti í boði MTV.

En allavegana, ég eyddi helginni í Prag. Leifur, fyrrverandi bekkjarfélagi minn býr þar ásamt tékkneskri kærustu og Ragga vini þeirra í gullfallegri íbúð í miðhluta borgarinnar, þar sem ég fékk að gista á sófanum. Ég ákvað með nokkuð stuttum fyrirvara að fara til Prag. Hluti af ástæðunni var vinnutengd og hluti vegna þess að ég átti fund á föstudegi í Þýskalandi og næsta miðvikudag í Hollandi og hafði lítið að gera heima á Íslandi yfir helgina.

En allavegana, Prag er skemmtileg borg. Kuldinn spillti aðeins fyrir enda nær 10 stiga frost í borginni, þrátt fyrir að sólin hafi skinið allan tímann. Ég eyddi þarna fjórum dögum í rólegheitunum, í að skoða túristastaði, drekka bjór og slappa af. Frábært helgarfrí.

Einsog flestir túristar eyddi ég öllum tímanum í gamla hluta Prag, sem er umtalsvert meira heillandi en kommúnistablokkirnar sem rísa í hæðunum utan við miðborgina. Gestgjafarnir fóru með mér í heljarinnar túristarúnt um alla helstu staðina í borginni: kastalann, Karlsbrúna, Petrin turninn, gamla torgið og gyðingahverfið. Allt æði. Allt voða gaman.

Miðborg Prag er í raun alveg einstök. Það er sennilega erfitt að finna að finna fallegri miðborg, sama hversu víða maður leitar. Yndislega fallegar byggingar og allt iðandi af mannlífi. Víst að mannþröngvin var einsog hún var í 10 stiga frosti í febrúar, þá get ég rétt ímyndað mér hvernig hún er í júlí. Og það er svosem ekki erfitt að skilja hvað fólk sér við borgina.

Gamla torgið og Karlsbrúin eru yndisleg og Gyðingahverfið er magnaður staður, sem ég held að margir túristar láti framhjá sér fara. Samanstendur af mögnuðum kikjugarði og nokkrum bænahúsum, sem eru annaðhvort virk sem slík eða söfn. Vel þess virði að skoða.

Við kíktum út öll kvöldin og skiptumst á að drekka Pilsner Urquell og Budweiser í miklu magni. Budweiser fær mitt atkvæði og svei mér þá, ég held að ég hafi sjaldan fengið betri bjór en Budweiser beint af krana í Prag. Lengsta djammið var á laugardeginum þegar við fórum á Karlovy Lazné klúbbinn við Karlsbrúna, sem kallar sig stærsta klúbb í Mið-Evrópu. Klúbbarnir eru byggðir fyrir túrista og því fleiri stelpur frá Manchester heldur en Prag á dansgólfinu. Þegar að DJ-inn spilaði tékkneskt lag, þá var kærastan hans Leifs sú eina, sem tók við sér. Allir hinir inná staðnum voru útlendinegar, sem er vissulega eilítið sorglegt. Og þar er í raun stærsti galli Prag. Það sést alltof lítið af Tékkum á helstu stöðunum, allt er fullt af útlendingum og það hefur leitt af sér hátt verðlag í miðborginni, sem fælir innfædda frá.

En það spillir þó ekki fyrir því að það er stórkostleg reynsla að sjá Prag í fyrsta skipti. Að keyra yfir Vltava ána að kvöldi til og sjá kastalann upplýstann, sem og að labba í fyrsta skipti um nýja hliðargötu eða inná torgið í gamla bænum (eða einsog ég kýs að kalla það: Staromestske Namestí), er algjörlega ógleymanlegt. Á torgið í gamla bænum vantar bara styttu af Milan Baros til að fullkomna verkið.

Þrátt fyrir að ég hafi skemmt mér vel í Prag, þá voru greinilega ekki allir vinir mínir jafn ánægðir með að ég væri að djamma í Prag. Til að mynda sendi ég einum vini mínum eftirfarandi SMS skeyti á laugardagskvöld: **”HEY, ég er að djamma í Praaaag! Hvernig var Gísli Marteinn?”** Ég fékk hins vegar ekkert svar.

Með þessari ferð til Prag, þá er ég er kominn uppí [15](https://www.eoe.is/gamalt/2004/07/04/17.49.57/)! Ég set myndir frá ferðinni inn seinna.

*Skrifað í Breda í Hollandi klukkan 22.10*

Það er tvennt, sem ég skil ekki við Þjóðverja. Í fyrsta lagi að þessi 80 milljón manna þjóð skuli hafa getað sætt sig á aðeins eina tegund af rúnstykki, sem er framreidd á öllum hótelum í landinu.

Önnur staðreyndin, sem ég skil ekki, er sú að stór bjór í Köln skuli vera 200 ml, en stór bjór í Frankfurt (sem er um 150 km frá Köln) skuli vera 500 ml. Þetta eru tvær magnaðar staðreyndir, sem hafa haldið fyrir mér vöku undanfarið.

En semsagt, ég er í Þýskalandi, Frankfurt nánar tiltekið. Nánar tiltekið á Sheraton í einhverju business hverfi í suður-Frankfurt. Ljómandi skemmtilegt alveg. Kom frá Köln í gær og er búinn að vera á fundi í dag. Fer svo til Prag á morgun, en hef vonandi tíma til að kíkja eitthvað í bæinn fyrri partinn.

Köln var fín einsog ávallt. Ég var á sýningu og fundum allan daginn, en um kvöldin voru partý í boði ýmissa birgja. Á mánudag var ég t.a.m. á siglingu um Rín og á þriðjudaginn var ég í partýi í boði Pez, þar sem var dansað uppá borðum. Gríðarlega hressandi. Það tekur þó furðu mikið á að vera á sýningu allan daginn og svo í boðum fram á morgun. En ég er ungur og hress, þannig að þetta er minnsta mál. Já, eða eitthvað. Mikið svaf ég samt fáránlega vel í nótt.

Hafði smá tíma til að versla. Mér finnst nefnilega gaman að versla föt undir eftirfarandi skilyrðum: Ég verð að vera einn, og ég verð að vera í útlöndum. Ég get ekki gefið neinar nánari skýringar en svona er þetta. Keypti mér m.a. flottustu skó í heimi. Þið verðið einfaldlega að sætta ykkur við að sama hversu mörg pör af skóm þið kaupið um ævina, þá verða þeir aldrei jafn flottir og mínir. Nema þá að þið kaupið nákvæmlega eins skó og ég keypti, en ég mæli alls ekki með því.

Það flæða ekki beinlínis útúr manni skemmtilegar ferðasögur í svona vinnuferðum, en svona er þetta. Vonandi verður Prag meira spennandi. En þetta er búið að vera skemmtilegt hingað til. Erfitt en gaman.

*Skrifað í Frankfurt kl. 22:01*