Málning dregur úr mér kraft

Ég held svei mér þá að það sé ekkert leiðinlegra en að mála ofna. Jedúddamía, hvílík hörmung.

Síðustu daga hef ég verið að klára að mála svefnherbergið mitt, sem er síðasti ómálaði hluti íbúðarinnar minnar. Reyndar var herbergið málað fyrir, en ég var ekki ánægður með litinn. Vegna þessarar vinnu svaf ég frammi á stofugólfi í nótt, sem var skringilega þægilegt.

Annars, þá er það eitthvað við málningu eða málningarvinnu, sem dregur úr mér allan lífskraft. Kannski ætti ég að opna fleiri glugga. Allavegana, get ekki hugsað eða skrifað um neitt nema málningu!! Þetta er hræðilegt! Ég veit að þetta er leiðinlegt umræðuefni, en ég er bara orðinn andlega og líkamlega tómur. Vonandi klára ég þetta á morgun, svo ég geti hafið nýtt líf án málningar.

Annars, þá var ég snjall og setti sjónvarpið við svefnhergishurðina á meðan ég málaði ofnana í herberginu. Þannig gat ég horft á Survivor. Markaðsmenn þess þáttar hljóta að vera í sjálfsmorðshugleiðingum þessa vikuna, því í síðustu viku var skemmtilegasti þáttakandinn kosinn burt og svo var eina gellan kosin burt í kvöld.

Og bæ the way, ef þið fenguð ekki minnisblaðið, þá virðast hattar vera komnir í tísku! (allar myndirnar teknar á einni helgi á Sólon!!). Er ég sá eini, sem er ekki alveg að fíla þetta?

Lok, lok og læs

Frábær grein á Múrnum: Fortress Iceland. Hún segir allt, sem mig hefur langað til að segja um meðhöndlun flóttamanna undanfarna daga.

Ég er orðinn hundleiður á að þurfa að skammast mín fyrir stefnu framsóknaríhaldsins í flóttamannamálum. Ekki nóg með það að framlög okkar til þróunaraðstoðar séu skammarleg, heldur þá eru þessi mál líka í lamasessi. Af hverju í ósköpunum þarf að vísa þessu fólki, sem kemur hingað og biður um hæli, úr landi? Getur einhver gefið mér eina góða ástæðu?

Spray, delay, and walk away

Einhvern veginn hef ég verið voðalega latur við að skrifa eitthvað hérna undanfarið. Ætli maður sé ekki miku duglegri að skrifa þegar það er eitthvað drama í gangi. Þegar hlutirnir bara ganga nokkuð smooth, þá er minna til að skrifa um.

Allavegana, ég verð að koma því að að Queer eye for the straight guy er mesti snilldarþáttur í heimi! Þátturinn er svo skemmtilegur að ég er nær hættur að horfa á Amazing Race, sem er á sama tíma. Svo er þetta náttúrulega mikil og góð fræðsla í þessum þáttum. Ég passa mig til dæmis alltaf á því núna að setja vaxið í hárið aftan frá. 🙂

Annars djammaði ég ekki um helgina, sem þýðir að ég hef ekki djammað 3 helgar af síðustu 4, sem hefur ekki gerst í gríðarlega langan tíma. Það er svo sem ágætt að sleppa þessu svona af og til. Ég held að það sé líka ástæðan fyrir því að ég sé ekki svo melódramatískur. Maður hugsar ósjálfrátt minna um stelpur þegar maður er ekki að djamma um helgar.

Ég held líka að ég sé búinn að komast að því að ég muni ekki hitta réttu stelpuna á djamminu. Held að sá vettvangur sé ekki að virka. Var ekki Eddie Murphy í Coming to America ráðlagt að fara í kirkjur til að finna góðar stelpur? En nei, það er kannski ekki alveg málið. Það er svo sem nóg af sætum stelpum á djamminu og allt það. Held bara að ég sé ekki að fíla of fullar stelpur, og ég fíla líka ekki að vera að reyna við stelpur þegar ég er of fullur. Það er ekki sniðugt… Svo eru líka prófin í skólum að byrja og þá fækkar sætum stelpum á skemmtistöðunum til muna. Kannski að maður ætti bara að hætta að djamma fram að jólum? Eða kannski ekki

Helgin fór í íbúðarstúss. Var málandi bæði föstudags- og laugardagskvöld. Það að mála er einmitt eitt það leiðinlegasta sem ég geri, þannig að ég er virkilega stoltur yfir því að hafa afrekað að standa í slíkum leiðindum á laugardagskvöldi. Horfði meira að segja á Laugardagskvöld með Gísla Marteini (eða hlustaði á það meðan ég málaði). Ég gat ekki annað en horft á þáttinn þegar Leoncie kom fram. Sú kona er snillingur, á því leikur enginn vafi!

Breytingar á Serrano

Það er voðalega lítið að gerast í mínu einkalífi þessa dagana, þannig að ég ætla aðeins að skrifa um það, sem við erum að gera á Serrano.

Við erum reyndar dálítið á eftir áætlun, en í þessari viku (vonandi fyrir helgi allavegana) ætlum við að kynna örlítið breyttan matseðil. Í fyrsta lagi bætast við tveir nýjir réttir, sem eru aðeins öðruvísi útfærsla á núverandi réttum.

Í öðru lagi, þá breytist útlitið á matseðlinum okkar og öllum skiltunum. Við ákváðum að fara með matinn aftur í myndatöku til að bæta aðeins útlitið.

Fyrsta vörumyndatakan var nefnilega dálítið skrautleg. Hún var gerð um tveim vikum áður en við opnuðum staðinn fyrir rúmi ári. Ég man að þennan dag þá vaknaði ég klukkan 6 um morguninn, tók saman allan matinn frammí eldhúsi hjá mér og keyrði niðrí miðbæ, þar sem myndatakan átti að fara fram. Ég hafði ekki hugmynd hverju ég vildi ná fram á myndunum og þess vegna urðu myndirnar full skrítnar.

Til að mynda, þá er burrito myndin í dag frekar asnaleg (sjá vinstri hluta myndarinnar hér að ofan). Ég kunni nefnilega ekki að vefja upp burrito og því fóru allir vöfðu burritoarnir í hass. Ég og ljósmyndarinn prófuðum allar mögulegar leiðir til að ná burrito-inum saman en ekkert gekk. Þegar við loks vorum búnir að eyðileggja allt hráefnið, þá ákváðum við að skella þessu bara á einsog á pönnuköku og vefja ekki neitt. Úr því varð þessi skrítna mynd, sem hefur prítt matseðilinn á staðnum okkar æ síðan.

En núna er sem sagt kominn tími á breytingar. Myndin hægra megin hér að ofan er semsagt nýja burrito myndin okkar. Að mínu mati er hún mun betri og líkist einnig mun meira þeirri vöru, sem við erum að selja. Vonandi minnkar þetta eitthvað misskilning á staðnum í framtíðinni.

Annars, fyrir þá sem nenntu að lesa þessa færslu, þá er 2 fyrir 1 tilboð í gangi, aðeins á Serrano í Hafnarstræti 18 (við Lækjartorg – þú kaupir burrito og drykk og færð annan burrito frían). Endilega kíkið og prófið. Og ef þið hafið prófað, takið þá með ykkur einhvern, sem hefur aldrei prófað burrito-ana okkar áður! 🙂

Tilboðið gildir í dag, á morgun og á fimmtudag. Fyrir þá, sem hafa ekki komið áður mæli ég með kjúklingaburrito númer 1.

Ekki hér!

Eftir að ég sá endurhönnunina á Kottke, þá tók ég til að safna saman þeim færslum, sem ég hef kommentað á á öðrum síðum.

Ætla ég að taka upp þann sið að safna mínum kommentum saman og birta vísanir í þau á þessari síðu. Ég hef því komið upp síðunni “Kommentað annars staðar” (frumlegt nafn, ekki satt?). Á endanum stefni ég að því að setja þetta efni allt saman með raunverulegum dagbókarfærslum, en ég er bara ekki með það á hreinu hvernig það skal gert ennþá.

Ef að ummælin geta staðið án samhengis, þá vitna ég í þau á síðunni, en annars vísa ég bara í viðkomandi færslu.

50 staðir til að fara á áður en þú deyrð (uppfært)

Nokkuð skemmtilegar pælingar á BBC: 50 Places to see before you die

Þetta var könnun, sem BBC gerðu meðal lesenda. Listinn er áhugaverður og þarna er fullt af stöðum, sem mig langar gríðarlega til að heimsækja, en listinn er líka býsna skrítinn á köflum. Til dæmis skil ég ekki hvernig í andsk** Florida komst í þriðja sæti. Ef það er eitthvað merkilegt að sjá á Florida, þá missti ég af því.

Ég verð að segja að ég hefði nú til dæmis skipt Florida út fyrir Saltvötnin í Bólivíu. Einnig mundi ég taka út Rio og setja inn til dæmis Havana eða Buenos Aires (útaf besta næturlífi í heimi).

Ég hef komið á 9 staði á þessum lista :

Florida: Fór til Florida með fjölskyldunni þegar ég var 14 ára gamall. Fór í Disney World og allt það dót. Fór síðan aftur þegar ég var 24 ára í Spring Break með Hildi og Dan vini mínum.

New York: Hef komið tvisvar til New York. Fyrst þegar ég var 19 ára, þegar til að heimsækja vinkonu mína, sem var í skóla þar nálægt. Einnig fórum við Hildur þarna þegar ég var 21 árs. Í bæði skiptin vorum við þar um vor og í bæði skiptin var ég afskaplega hrifinn. Frábær borg, en samt var ég ofboðslega feginn að koma aftur til Chicago eftir seinni ferðina.

Macchu Picchu: Á þennan magnaða stað hef ég komið tvisvar. Þegar ég var skiptinmei í Venezuela fór ég með fósturfjölskyldunni minni til Perú í einn mánuð. Þá var ég á Macchu Picchu í æðislegu veðri. Í seinna skiptið fór ég með þrem vinum mínum og löbbuðum við Inka slóðina í 3 daga upp til Macchu Picchu, þar sem var þoka stóran hluta dagsins, en samt gátum við vel notið þessarar mögnðu borgar.

Niagara Falls. Þegar ég var 24 ára fór ég með Hildi til Niagara Falls í Kanadaferðinni okkar. Fossarnir eru magnaðir, en bærinn í kringum þá er hreinasta túristahelvíti.

Iguassu Fossa: Stórkostlegir fossar á landamærum Paragvæ, Brasilíu og Argentínu. Ég og Emil eyddum tveim heilum dögum við að skoða fossana og það var alls ekki of mikill tími.

Rio de Janeiro: Þarna var ég þegar ég var 21 árs gamall. Mjög skemmtileg borg, en samt ekki eins heillandi og Salvador. Samt frábær borg.

Barcelona: Fallegasta borg, sem ég hef komið til. Næstbesta fótboltalið í heimi, æðislega fallegar byggingar en allt allt allt of mikið af fólki.

Ísland: Held að ég hafi séð nokkurn veginn allt landið. Mamma og pabbi sáu til þess.

Angel Falls: Sá þennan foss í Suður-Ameríkuferð okkar vinanna. Tókum litla flugvél frá Ciudad Bolivar og flugum framhjá þessum ótrúlega fossi. Veðrið var ekki alveg eins gott og við hefðum óskað, en samt mögnuð sjón. Mig langar alltaf að fara aftur á rigningartímabilinu, því þá er hægt að sigla nálægt fossunum (þeir eru það afskekktir að það liggur enginn vegur í mörg hundruð kílómetra radíus frá þeim)
Continue reading 50 staðir til að fara á áður en þú deyrð (uppfært)

Bloggnördatal

Æ, þessi Bachelor þáttur er alltof langur. Er orðinn þreyttur á þessu. Og Guð minn góður, ég nenni ekki að horfa á Herra Ísland. By the way, þeir sem hafa ekki lesið grein Toggapop um keppnina ættu að gera það núna (variði ykkur bara á brjóstamyndinni :-)).

Annars, þá var Jason Kottke að endurhanna vefsíðuna sína á svo ótrúlega einfaldan og skemmtilegan hátt að maður trúir því hálfpartinnn ekki að engin hafi gert þetta áður.

Hann setur allar færslur, sama hvers lags þær eru, á sama stað á síðunni. Í stað þess að hafa sumar tegundir af færslum til hliðar við aðalefnið, þá setur hann allt í aðaldálkinn. Þetta er svo einfalt og sniðugt að mig langar til að gera það sama.

Ég hef alltaf verið að spá í að bæta við tenglum á athyglisverðar færslur, sem ég nenni ekki að skrifa um og svo einnig tengla á þær færslur, sem ég hef kommentað við hjá öðrum. Ég þarf bara að finna einhverja leið til að gera þetta á einfaldan hátt.

Er búinn að búa til sér blogg, sem ég pósta á þegar ég kommenta á öðrum vefsvæðum. Er hins vegar ekki búinn að klára neitt template, þannig að það kemst ekki í gagnið strax.

Ég þarf svo að finna einfalda leið til að sameina þær færslur hinum færslunum á aðalsíðunni.

Hoooooooolland!!

ruud.jpegÞað er víst ekki oft þessa dagana, sem ég fæ sérstakt tækifæri til að gleðjast yfir fótbolta. En í kvöld var sko gaman, því ég var að horfa á Holland vinna Skotland 6-0. Ég held að Skotar hafi komist svona 5 sinnum yfir miðju í leiknum, enda fóru Hollendingar á kostum.

Ég var á Ölveri ásamt þrem vinum og var það mjög fínt. Heineken bjór seldist upp á staðnum því þarna var hópur af einhverjum kolgeggjuðum Hollendingum, sem hrópuðu ógurlega við hvert markskot. Ég held að það hafi verið einhverjir Skota aðdáendur þarna, en það heyrðist ekkert í þeim, enda lítil ástæða til þess að fagna.

Van Nilsteroy skoraði þrennu og þess vegna er hann í náðinni hjá mér enda einstaklega heiðarlegur og skemmtilegur leikmaður 🙂

En ég verð að viðurkenna að það er miklu skemmtilegra að horfa á leik þar sem maður heldur með Van Nilsteroy heldur en leiki, þar sem maður vill helst að hann fótbrjóti sig í hvert skipti, sem hann fær boltann.

Þannig að nú er mig farið að hlakka til EM á næsta ári og sem betur fer þarf ég ekki að standa við loforð mitt um að hætta að horfa á fótbolta:

Vááááá

Ja hérna, alltaf kem ég sjálfum mér á óvart. Ég varð að horfa á Ísland í Dag og ég var í fyrsta skipti sammála því, sem Sólveig Pétursdóttir var að segja!! Hún var að rökræða við Jónínu Bjartmarz um vændisfrumvarpsvitleysuna.

Reyndar, þá er Jónína framsóknarmaður, sem gerir það að verkum að þetta er ekki eins merkilegur viðburður. Ég held að ef að framsóknarmaður væri settur í rökræður við rimlagardínu, þá yrði ég sammála gardínunni.

Annars var það geðveikt fyndið að það var viðtal við Ólaf forseta á CNN um helgina. Við það viðtal voru sýndar myndir frá Reykjavík, sem voru það gamlar að Samvinnuferðir-Landsýn voru með skilti á Austurvelli. Þannig að allir, sem sjá þetta, halda að allir Íslendingar séu ýkt lummó enda allir í fötum frá 1990 eða eitthvað.

Og já, mynd af mér á Hverfisbarnum (í BBQ bolnum). Ja hérna! Ég var sko ekki að panta þessi staup. Held að það hafi verið stelpan, sem er að drepast þarna við hliðiná mér (þekki hana sko ekki).

Jamm og netkærastan fór bara á Serrano, þrátt fyrir yfirlýsingar um að hún fílaði ekki mexíkóskan mat. Hún segir að kjúklingaburrito númer 1 sé snilld! Ég er sammála, enda borða ég það alltaf 🙂

By the way, hvenær var þetta orð “mansal” fundið upp? Ég held að ég hafi aldrei heyrt það fyrstu 25 ár ævi minnar en svo 15 sinnum á dag síðasta árið.

uppfært: Þessi færsla hjá Jens er fyndin. Gaman að hann hefur meira álit á rökfærslum Jónínu en ég. Og svo er brandarinn um Davíð sniiiiilld.

Ó, ég er svo latur

Ég er ekki þunnur, en samt er ég of latur til að gera eitthvað af viti. Er að reyna að sannfæra mig um að ef ég geri eitthvað af viti, þá taki þynnka sig upp, þannig að best sé að liggja í leti. Það gengur ekkert alltof vel.

Fór á skemmtilegt djamm með skemmtilegu fólki í gær. Hitti netkærustuna mína, Katrínu.is þegar ég var að kaupa biðraðarbjór á GrandRokk (vorum í biðröð á Hverfis, sem leit ekki vel út, svo ég stökk og keypti bjór to go). Allavegana, gat ég lítið talað við hana, þar sem að vinir hennar virtust ekkert hafa sérstaklega mikinn áhuga á því að hanga þarna lengi. Hún hélt því líka fram að hún myndi ekki komast inná Hverfis, sem mér fannst nú hæpin afsökun 🙂

Anyhooo, þetta var gaman, þrátt fyrir að ég sé farinn að hafa efasemdir um Hverfisbarinn. Er ekki alveg að höndla þetta tónlistarval inná staðnum. Fyrir menn einsog mig, sem fara þarna mjög oft, þá er það orðið frekar þreytandi að heyra sum lög, sérstaklega öll íslensku klisjulögin. Er einhver með tillögu að nýjum uppáhaldsstað?