Sófinn minn

Þessi helgi er búin að vera einstaklega skemmtileg. Ég er löngu hættur að halda þessu bloggi út sem einhvers konar dagbók, en ætla að breyta útaf vananum núna.

Málið er að þegar ég var á ferðalagi í Asíu þá skráði ég mig á síðunni [Couchsurfing](http://www.couchsurfing.com/) (prófíll [hér](http://www.couchsurfing.com/profile.html?id=1HBE9H0)). Sú síða gengur útá það að fólk alls staðar í heiminum býður fram sófa í íbúðum sínum til þess að ferðalangar geti sofið þar í nokkra daga. Ég var nokkuð spenntur fyrir hugmyndinni og ætlaði að nýta mér hana á ferðalagi mínu um Asíu, en af einhverjum ástæðum gugnaði ég alltaf á því að biðja um gistingu.

Prófíllinn minn var samt enn þarna inni og fyrir nokkrum vikum fékk ég bréf frá ástralskri stelpu sem spurði hvort hún mætti gista hjá mér eina helgi. Ég sá fram á að vera laus þessa helgi og því bauð ég henni gistinguna. Allavegana, þá var þessi helgi semsagt nýliðin helgi. Stelpan, sem er 24 ára Ástrali kom því á föstudaginn til mín. Við borðuðum saman á föstudagskvöld og hún var áhorfandi þegar ég var í salsa tíma það kvöld. Eftir tímann fórum við svo ásamt dansfélaga mínum á smá barhopp, milli Vegamóta, Barsins og Sólon.

Á laugardaginn hafði vinur vina hennar boðist til að fara með hana útúr bænum, þannig að ég var laus í það að horfa á fótbolta og fara í fjölskylduboð. Um kvöldið var ég svo með matarboð fyrir matarklúbbinn sem ég er í. Það telst alltaf til meiriháttar frétta þegar að gestir í þeim matarklúbbi eru 8 talsins, en aðeins einu sinni á starfstíma klúbbsins hef ég verið nógu lengi með stelpu til þess að bjóða henni með mér. Nú á laugardaginn fékk Brianna að koma með og því náði klúbburinn 8 meðlimum í annað skipti.

Ég eldaði arroz con pollo á perúska vísu, sem var uppáhaldsmaturinn minn í Venezuela (en þar bjó ég með perúskri fjölskyldu). Rétturinn heppnaðist ekki alveg nógu vel, sérstaklega vegna alvarlegs salt-skorts. En boðið var skemmtilegt. Eftir það ákvað ég að fara með stelpunni í partý, sem mér hafði verið boðið í, en þegar við vorum komin í partýið voru allir farnir í bæinn.

Þannig að við drifum okkur niður í bæ. Fyrst á Vegamót þar sem lítil stemning var, svo á Barinn, 11, Ólíver, Rex (jesús!) og enduðum svo aftur á Vegamótum, sem einfaldlega ber af skemmtistöðum í þessari borg. Þar dönsuðum við svo til klukkan 5 þegar að við röltum heim í góða veðrinu.

Í gær fór svo stelpan með góðri vinkonu minni á listasöfn í borginni og svo fórum við saman í Bláa Lónið. Enduðum svo með því að kíkja í bíó á Dreamgirls. Sú mynd er afleit. AFLEIT! Hefði einhver bara drullast til að segja mér að þetta væri dans- og söngvamynd, þá hefði ég getað eytt þessum 150 mínútum á skynsamari hátt.

En niðurstaðan af þessari fyrstu CouchSurfing reynslu minni er semsagt afskaplega góð. Mikið fer auðvitað eftir því hversu skemmtilegur ferðalangurinn er, og hversu mikinn tíma maður getur gefið sér í þetta. En þessi helgi var allavegana frábær og ég get vel hugsað mér að gera þetta aftur. Ef ég fer aftur á langt ferðalag einn, þá mun ég pottþétt nýta mér þennan möguleika þegar að kemur að gistingu. Þetta er frábær leið til að kynnast fólki á ókunnugum stöðum.

Í dag

Áðan var ég í Melabúðinni þegar ég sá fyrrverandi kærustu mína framan á Séð & Heyrt (nei, ekki Sirrí!) og ákvað að kaupa blaðið í fyrsta skipti í langan tíma. Þegar ég kom heim las ég blaðið. Sú athöfn tók fjórar og hálfa mínútu.

Ég hef reyndar sett fram þá kenningu að Séð & Heyrt stefni að því að hafa myndir af sem flestum í hverju blaði svo að fólkið á myndunum og ættingjar þeirra kaupi sér eintak. Þetta virkaði allavegana í þessu tilfelli.

Svo tók ég inn Ibufen og horfði á Children of Men, sem er að mínu mati ekki jafn æðisleg og margir hafa haldið fram.

Svo tók ég meira til og vann smá líka áður en ég ákvað að slökkva á email forritinu mínu þar sem ég vildi ekki fá meira vinnutengt inná mitt borð. Því næst tók ég til við að skoða nær allar myndasíður hjá flestum MySpace kontöktunum mínum. Það var fróðlegt.

Ég ætla ekki að vera veikur á morgun!

KOMA SVO, ónæmiskerfi – do your thing!

Ísskápur

.flickr-photo { border: solid 1px #000000; }
.flickr-yourcomment { }
.flickr-frame { text-align: left; padding: 3px; }
.flickr-caption { font-size: 0.8em; margin-top: 0px; }


(Smellið á myndina)

Í veikindum og aumingjaskap ákvað ég að reyna að gera eitthvað gagnlegt og taka til í ískápnum mínum. Ástandið á honum er frekar sorglegt einsog sjá má (smellið á myndina til að sjá frekari skýringar og stærri mynd).

Draumar

Í nótt dreymdi mig að ég væri eltur af illum her inní gömlum kastala. Svo vaknaði ég í morgun í svitabaði, enn með kvef en með aðeins minni hausverk.

Og það sem meira er, þá var ég með **A Great Day for Freedom** með Pink Floyd á heilanum. Þetta lag er ekki spilað í útvarpi og því get ég bara hafa hlustað á það sjálfur. En svo kíkti ég í iTunes og sá að ég hef ekki hlustað á þetta lag síðan í janúar 2003.

Af hverju vaknar maður með lag á heilanum sem maður hefur ekki heyrt í fjögur ár?

Ömurlegheit

Ég er með stíflað nef og kvef.
Af því leiðir að ég er með hræðilegan hausverk
Og augun á mér eru þurr.
Og rauð og sjúskuð.
Og íbúðin mín er skítug
Og to do listinn minn í vinnunni er komin yfir heila blaðsíðu og stækkaði í dag þrátt fyrir að ég hafi verið á fullu.
Og mér leiðist.
Og ég nenni ekki að taka til,
en verð eiginlega samt að gera það í dag
Oooooooooooo

There, I said it…

Það hefur áður verið [skjalfest hér](https://www.eoe.is/gamalt/2003/07/10/22.27.06/) að ég tek veikindum ekkert alltof vel. Ég fer niður í alveg ömurlega sjálfsvorkunn og gleymi öllu því góða og sannfærist um að allt sé ömurlegt.

En þessi veikindi eru allavegana ekkert miðað við hin stórkostlegu [ömuglegheit sem ég upplifið í síðustu veikindum](https://www.eoe.is/gamalt/2006/09/30/7.45.21/). Sjitt hvað það var leiðinlegt. Og vá hvað þessi færsla er leiðinleg. Góðar stundir.

Sjónvarpsdagskrá

Ég held að ég sé að verða veikur. Var að spila fótbolta áðan og þótt ég haldi því seint fram að ég sé mikill baráttu- og varnarjaxl þá verð ég að segja að ég var óvenju slappur í því að hlaupa tilbaka áðan. Var eiginelga alveg búinn eftir nokkra spretti.

Þannig að ég ákvað að leggjast niður í sófa og horfa á sjónvarpið. Ég er með fjórar stöðvar: RÚV (sem býður uppá [kærustuna mína](https://www.eoe.is/gamalt/2007/02/05/21.34.44/) – búinn að sjá það), Sirkus, Sýn, Enska boltann og Skjá Einn.

Það sem vakti athygli mína er dagskrá ókeypis stöðvanna núna klukkan 20.

**Sirkus: Entertainment Tonight.** Þetta er nokkurn veginn það hræðilegasta rusl, sem hægt er að kaupa frá Bandaríkjunum. Ef að mig minnir rétt þá voru þessir þættir sýndir um 5 leytið í USA, sem þýðir að ekki nema þeir verstu í sjónvarpsglápi sem horfa á þættina. En hérna þykir þetta vera þess vert að sýna á besta tíma. AF HVERJU?

**Skjár Einn: Skólahreysti.** Sko, ég gæti kannski gert mér upp áhuga á Hreystis keppnum þar sem væri fullt af sætum stelpum yfir lögaldri. En þessi grunnskóla hreystis keppni getur ekki á nokkurn hátt talist spennandi sjónvarpsefni á besta mögulega tíma. Næst á S1: [Raunveruleikaþáttur um fasteignasala](http://www.bravotv.com/Million_Dollar_Listing//index.shtml). Og nei, þetta er ekki djók.

Ég finn mér eitthvað á netinu.

Endurhönnun

Times hafa [endurhannað vefinn sinn](http://timesonline.co.uk/tol/news/) og forsíðan er nákvæmlega dæmi um forsíðu sem ég vil sjá á fréttavefjum. Þarna eru stóru málin aðskilin frá litlu málunum, en ekki bara nýjustu fréttirnar settar efst einsog íslensku fréttavefirnir virðast alltaf gera.

Samt sem áður finnst mér enn [ESPN](http://espn.go.com/) vera best hannaði (íþrótta)fréttavefurinn. Þeirri síðu tekst að vera ótrúlega smekkleg en á sama tíma tekst henni að gera stóru atburðina risastóra án þess að það sé þó úr samræmi við annað efni.

Efsta fréttin á MBL.is er um hjúkrunarkonu frá Kírgístan. Væri ekki nær að efsta fréttin væri um stóru málefnin og að svona smærri fréttum væri komið fyrir á skynsamlegum stað einsog hjá Times, NY Times og BBC?

Desktop

.flickr-photo { border: solid 1px #000000; }
.flickr-yourcomment { }
.flickr-frame { text-align: left; padding: 3px; }
.flickr-caption { font-size: 0.8em; margin-top: 0px; }


Ég á eftir að vinna alveg fáránlega mikið og ég er alveg ótrúlega þreyttur eftir vöku síðustu nótt og langan vinnudag.

Svo þegar ég kom loksins heim og settist niður við tölvuna, þá langaði mig nákvæmlega ekkert til að vinna, svo ég dundaði mér þess í stað við að finna nýja mynd á skjáborðið í stað hefðbundnu Mac OSX myndanna sem voru þar fyrir.

Og eftir smá leit, þá er ég orðinn sáttur við niðurstöðuna!

Super Bowl XLI (uppfært kl 2.45)

Og allir saman nú:

Let’s go Bears! Let’s go Bears!

[Löng nótt](http://chicagosports.chicagotribune.com/sports/football/bears/cs-070203piersonspecial,1,7569200.story?coll=cs-home-headlines) framundan.

**Uppfært í hálfleik kl 00.58**: Staðan er 19-14 fyrir Indianapoli. Nei, fokking A – Vinatieri klikkaði!!! Staðan er 16-14. Ja hérna.

Sko, ef ég væri í partíi – þá væri ég búinn að finna uppá þeim drykkjuleik að maður ætti að drekka í hvert skipti sem að lýsandinn á Sýn segir að Chicago sé lélegt í einhverju. Ef ég hefði leikið þann leik hefði ég drepist í þriðja leikhluta í síðasta leik og væri sennilega ekki í formi til að skrifa þessi orð núna.

Ég spái því að Rex eigi eftir að gera eitthvað stórkostlegt í seinni hálfleik og að hann tryggi Bears sigurinn. Þið lásuð það hér fyrst. Vinatieri klikkar, Grossman hetjan. Jammmmmm…

Já, svo getur maður horft á [bandarísku Super Bowl auglýsingarnar hér](http://www.myspace.com/superspots).

**Uppfært 01:17** Fínt að nota hálfleikinn í að kíkja á auglýsingarnar. Þessar eru bestar að mínu mati:

Wedding Auction

Snickers Kiss

Bud Light Slap

**Uppfært (2:04)**: Úfff, ég er orðinn verulega þreyttur – Bears undir og maturinn í húsinu að verða búinn. Gróf upp einhverja örbylgju-súkkulaðiköku sem fyrrverandi kærastan mín keypti síðasta sumar. Hún var ekki góð (kakan það er).

Kakan var samt betri en þessi lýsandi á Sýn. Mér skilst á honum að Rex Grossman sé ekki góður leikstjórnandi!!! Ef hann myndi ekki minna á það á 10 sekúndna fresti þá myndi ég sennilega gleyma því.

**KOMA SVO!!!**

**Uppfært 2.44**: Jæja, staðan 29-17 og Colts með boltann og fimm mínútur eftir. Ég er farinn að sofa.

Andskotinn!

Jæja, ég verð þá bara að treysta því að Cubs og Bulls verði meistarar.