2006 – Page 18

Hár, reykköfun og Seltjarnarnes

Ef ég hefði sent inn bréf til Skjás Eins fyrir tveim mánuðum með þeirri hugmynd að búa til hálftíma sjónvarpsþátt, þar sem 20 krakkar fara saman í reykköfun og í leiki uppí sveit, ætli hugmyndinni hefði verið vel tekið?

Ég sé að einhver hefur fengið þessa hugmynd og búið til sjónvarpsþátt úr því. En líka með því snilldar twist-i að hafa krakkana 20 alla keppendur í Ungrú Ísland. Einsog ég hef nú gaman af sætum stelpum (reyndar mjög gaman), þá breytir það ekki þeirri staðreynd að hugmyndin að sjónvarpsþættinum er ekki góð. Það er fínt að gera þátt um þessa keppni, en menn verða að finna eitthvað skemmtilegra fyrir stelpurnar að gera.

Ég er búinn að fatta að ég horfi ekki á venjulega sjónvarpsdagskrá lengur (fyrir utan íþróttir). Horfi frekar á heilar þáttaraðir þegar mér hentar. Í kvöld þegar ég kom loksins heim ákvað ég þó að horfa á sjónvarpið.

Ég geri fastlega ráð fyrir því að í kvöld sé stelpukvöld á Skjá Einum. Á undan þættinum um Ungfrú Ísland var þáttur af America’s Next Top Model. Það er nú meiri endemis hörmungin. Alveg eins hrifin og ég er af drasl raunveruleikasjónvarpi, þá er vælið í þessum þætti alveg nóg til að gera mig geðveikan. Get a fokking grip!

Ok, horfi ekki á fleiri þætti.

Í dag hrindgi ég í heilsugæslu Seltjarnarnes, sem er víst heilsugæslan mín þar sem ég bý í Vesturbænum. Ég spýtti næstum því kaffinu útúr mér þegar mér var sagt að ég fengi tíma útaf auma puttanum mínum *á morgun*! Á MORGUN! Finnst ykkur það ekki merkilegt? Ég tek tilbaka allt ljótt, sem ég hef sagt um Seltjarnarnes og Sjálfstæðismenn á Seltjarnarnesi. Æ, reyndar var það ekkert ljótt – þeir eru algjörar dúllur.

Ég fór í klippingu á föstudaginn og stytti hárið um 3-4 sentimetra. Það er svo sannarlega efni til skrifa á þessari síðu. Hafði bara einu sinni verið svona síðhærður áður. Hárið var orðið það sítt að ef ég teygði toppinn (hárið mitt krullast mjög mikið) þá gat ég snert hárið með tungunni. Ég sýndi þetta m.a. uppá Serrano, en þetta vakti takmarkaða hrifningu þrátt fyrir að mér finndist þetta vera æðislega merkilegt.

En allavegana, þessi síði toppur gerði það að verkum að ég gat verið ofboðslega hipp og kúl og haft toppinn fyrir augunum. Ég hafði talið mér trú um að það væri kúl og myndi fara mér vel. Hins vegar komst ég að því að ég hef nákvæmlega *enga* þolinmæði í þá greiðslu, þar sem ég var alltaf að taka toppinn úr augunum á mér, sérstaklega þegar toppurinn sveiflaðist til og stakkst í augað á mér á fullri ferð, sem mér fannst gerast frekar oft.

En núna er hárið komið niðrí [þessa sídd](https://www.eoe.is/ummig/), sem er umtalsvert þægilegra.

Já, og ef einhver hefur fleiri tillögur fyrir Parísarferðina mína, endilega [komið með þær](https://www.eoe.is/gamalt/2006/05/03/10.58.02/).

Ferðalagahjálp

Það hefur reynst mér ágætlega að spyrja lesendur þessarar síðu ráða fyrir ferðalög. Oft veit fólk um skemmtilega staði eða hluti, sem að ferðabækur eyða ekki miklu púðri í að fjalla um.

Því spyr ég nú: Ég og kærastan mín – 5 dagar í París – hvað eigum við að gera? Ég hef aldrei komið til Parísar fyrir utan flugvöllinn og sýningarsvæði langt frá miðbænum.

Uppsögn

Ég er búinn að segja upp [vinnunni](http://www.danol.is/starfsfolk/004286.php) minni.

Um síðustu áramót hafði ég áttað mig á því að ég var ekki sáttur við þá stefnu, sem líf mitt virtist vera að taka. Ég var alltaf nokkuð ánægður í vinnunni minni, en samt var það ekki nóg. Ég vissi ekki nákvæmlega hvað vantaði, en ég var viss um að ég þurfti að breyta einhverju.

Augljósasta byrjunin var að segja upp vinnunni. Því gerði ég það í kringum áramótin. Þá fékk ég hins vegar að vita að það ætti að selja fyrirtækið og því ákvað ég að doka við og verða áfram þangað til að því ferli væri lokið. Núna er það búið og ég því formlega að hætta þann 30.júní.

Ég er búinn að elska þessa vinnu síðustu 3 ár og hún hefur oft á tíðum ásamt Serrano haldið mér gangandi þegar að hlutir í einkalífinu hafa ekki gengið eins vel og ég hefði óskað. Ég hef ferðast gríðarlega mikið og þrátt fyrir að ég kvarti stundum undan álaginu, sem fylgir öllum ferðalögunum, þá hafa þau svo miklu fleiri kosti en galla. Vinnan hefur líka verið gríðarlega krefjandi og skemmtileg og ég hef kynnst fulltaf skemmtilegu fólki. En núna finnst mér ég hafa náð öllum þeim takmörkum, sem ég setti mér í upphafi og því get ég sáttur skilið við starfið.

* * *

Ég hef reynt að hugsa ekki of mikið um starfslokin, þar sem ég vil klára vinnutímann vel. En það er samt ekki hægt að horfa framhjá því að í fyrsta skipti á ævinni *veit ég ekkert hvað ég á að gera*.

Að vissu leyti er það óþægilegt, en að öðru leyti yndislegt. Ég hef strax fengið nokkur gríðarlega áhugaverð tilboð og eru sum lygilega góð. Sum þeirra eru á Íslandi, önnur erlendis. Í raun snýst þetta um meira en bara vinnu, því ég þarf líka að ákveða mig *hvar* ég ætla að vinna.

Ég hef semsagt 8 vikur þangað til að ég hætti hjá Danól. Það eru allavegana spennandi tímar framundan. Óvissan er á margan hátt skemmtileg.

Colbert og Bush

Fréttamenn, sem fjalla um málefni Hvíta Hússins í Washington, héldu í gær árlegan kvöldverð. Fréttastofur í Bandaríkjunum (og eftirhermur þeirra á Íslandi) fjölluðu nánast eingöngu um skemmtiatriði, sem að George W. Bush og eftirherman hans sáu um, en gleymdu að fjalla um hápunkt kvöldsins.

Snillingurinn Stephen Colbert, sem var einu sinni með innslög í Daily Show, en er núna með eigin þátt, hélt nefnilega ræðu. Ræðuna, sem hann hélt nokkrum metrum frá forsetanum, er sennilega beittasta háð, sem að GWB hefur þurft að þola. Það er yndislega pínlegt að sjá viðbrögð forsetans við bröndurum, sem eru sagðir á kostnað hans eigin getuleysis. Mæli með þessu:

[Ræða Colbert – 1. hluti](http://youtube.com/watch?v=lcIRXur61II&search=colbert%20bush%20cspan)
[Ræða Colbert – 2.hluti](http://youtube.com/watch?v=HN0INDOkFuo&search=colb”ert%20bush%20cspan)
[Ræða Colbert – 3.hluti](http://youtube.com/watch?v=rJvar7BKwvQ&search=colbert%20bush%20cspan)

Heimasíða þáttar Colbert er svo [hér](http://www.comedycentral.com/shows/the_colbert_report/index.jhtml).

* * *

Matarboðið heppnaðist. Eldaði *Ceviche* í forrétt, sem mér fannst næstum jafngott og mér fannst það á veitingastöðum í Perú. Eldaði svo *Alambre de Pollo*, sem var ekki jafngott og á veitingastöðum í Mexíkó. Lenti í tómu basli með að hita maís tortillur, sem eru mun erfiðari í meðhöndlun en hveiti tortillur. En úr þessu varð samt mjög góður matur – sérstaklega erfitt að hita nógu margar fyrir stóran hóp.

Drukkum svo næstum því heila flösku af ljúffengu “[Cuervo Reserva Antigua 1800](http://www.spirituosenworld.de/produkte/tequila/details/cuervo_1800anejo_tequila.html)” tekíla ásamt ágætis magni af léttvíni og bjór.

Ég náði áðan að klára að taka til. Gafst uppá íbúðinni í gær og fór og heimsótti kærustuna mína í von um að draslið í íbúðinni myndi á einhvern undraverðan hátt hverfa. Það gerðist hins vegar ekki.

Frambjóðendurnir í Kastljósi

Ég horfði á frambjóðendurna í Reykjavík í Kastljósinu í gær. Nenni ekki að skrifa pistil, svona punktar eru svo miklu einfaldari. Þetta lærði ég af því að horfa á frambjóðendurna:

* Ef ráða má af málflutningi manna, þá er Samfylkingin eini flokkurinn, sem hefur verið við stjórn borgarinnar þegar að óvinsælar ákvarðanir hafa verið. Við vinsælar ákvarðanir, þá koma hins vegar exbé og VG sterk inn.
* Exbé hefur ekkert með framsókn eða R-listann að gera. Þetta er algjörlega sjálfstætt framboð með enga sögu, sem ber enga ábyrgð á skipulagsmálum í Reykjavík eða málum ríkisstjórnarinnar á landsvísu.
* Það er hressandi að sjá menn kallaða lygara í sjónvarpi. Jafnvel þó það sé eflaust ekki rétt. Bara gaman að sjá menn taka stórt til orða.
* Ég trúi því ekki að fólk vilji fá Vilhjálm Þ sem borgarstjóra. Trúi því bara ekki. Er einhver hulinn sjarmi, sem ég er ekki að taka eftir í fari hans? Samblandan af gleraugunum, og augabrúnunum gerir hann verulega illan að sjá. Einsog hann sé alltaf reiður.
* Mikið er gaman að vera í flokki, sem að allir elska að hata.
* Frambjóðandi VG byrjaði allar setningar á því að hneykslast á því hvað hinir voru “flokkspólitískir”. VG eru svo hipp og kúl að þeir eru fyrir ofan allt slíkt.
* Ef ég kýs VG þá er ALLT ókeypis.
* Það ættu allir að lesa grein Einars Kára í Mogganum í gær. Hún er ljómandi skemmtileg. Hef ekki fundið hana á vefnum, annars myndi ég vísa í hana. (uppfært: hún er [hér](http://www.xsreykjavik.is/xsreykjavikis/Skrif/Greinar/Grein/327))
* Áður en ég horfði á Kastljósþáttinn (horfði semsagt ekki á hann live) þá las ég umfjöllun um hann í Staksteinum. Ótrúlegt en satt, þá fannst ritstjórum Moggans frambjóðandi Samfylkingarinnar standa sig verst, en frambjóðandi íhaldsins best. 😯

En jæja, þarf víst að fara að elda. Matarboð í kvöld með perúsku og mexíkósku þema. Held að þetta sé að fara allt til helvítis, en vonandi reddast þetta einhvern veginn. 🙂

Ljubljana

Ég eyddi helginni í Slóveníu í árshátíðarferð með vinnunni. Það var æði!

Þetta átti að heita borgarferð til Ljubljana, en ég náði að gera svo miklu meira. Þar sem ég hef ferðast svo mikið að undanförnu og þekki orðið hverja einustu flík í H&M, þá fann ég enga þörf hjá mér að versla. Gat því eytt tímanum í umtalsvert skemmtilegri hluti.

Ef þú vilt lesa ferðasöguna og skoða myndir af MÉR (þetta er jú bloggið MITT), smelltu þá á “Lesa áfram”
Continue reading Ljubljana

Draumalandið?

*Þessi grein birtist einnig á [pólitík.is](http://www.politik.is//?id=1550)*

Í tíma um sögu Sovétríkjanna, sem ég sótti við Northwestern háskóla í Bandaríkjunum, sagði prófessorinn okkur litla sögu. Við lok valdatíma Stalíns í Sovétríkjunum heimsótti hann fjölskyldu þar í landi. Einsog von var á í Rússlandi fékk hann höfðinglegar móttökur. Hluti af þeim var að gestgjafinn sýndi honum fjölda mynda af fólki. Fólki á öllum aldri, við leik og störf. Þegar myndasýningunni lauk sagði gestgjafinn einfaldlega: “Allir á myndunum eru dánir”, annaðhvort dó fólkið í stríðum, úr hungri, eða voru myrt á annan hátt af stjórnvöldum. Fólkið á myndunum var ekki lengur til.

* * *

Ég verð að viðurkenna það núna að ég hef verið hálf sofandi undanfarin ár. Meðan ég bjó í Bandaríkjunum þá fylgdist ég reglulega með íslenskum fréttum og ekki hefur fréttaþorsti minn minnkað eftir að ég flutti heim. Ég horfi á fréttir á hverjum degi, hlusta sennilega á 3-4 útvarpsfréttatíma á dag og les tvö íslensk blöð. Samt, þrátt fyrir þetta allt, gat ég aldrei gert mér upp mikinn áhuga á álvers-málum okkar Íslendinga. Kannski voru fréttirnar bara of margar og kannski byrjaði heilinn í mér ósjálfrátt að blokka þær út.

Við lestur á Draumalandinu eftir Andra Snæ Magnason rifjuðust upp fyrir mér ósköpin öll af fyrirtækja- og staðanöfnum og ég áttaði mig á að ég var búinn að gleyma fyrir hvað þau stóðu. Norsk Hydro, Rio Tinto, Þjórsárver, Norðlingaölduveita, Impregilo og svo framvegis og framvegis. Ég var búinn að heyra þessi nöfn milljón sinnum, en hafði enga sérstaka skoðun á þeim. Ég var orðinn svo ruglaður að ég vissi ekki einu sinni hver staðan var. Var búið að sökkva Þjórsárverum, eða var framkvæmdin stöðvuð? Á að virkja þessa á, eða er bara búið að tala um það? Virkjanaæðið og fréttirnar af því höfðu gert það að verkum að ég var orðinn ruglaður, hafði ekki hugmynd um hver staða mála væri. Vissi bara að menn vildu virkja.

Ég var ekkert voðalega reiður yfir Kárahnjúkum þegar ég heyrði fyrst um þá virkjun. Sá að það voru aðallega Vinstri-Grænir, sem mótmæltu. En þar sem ég er alls ekki alltaf sammála þeim, þá fóru mótmælin að mestu framhjá mér. Ég hlustaði líka á einhverja sérfræðinga segja að þetta væri svo gott fyrir hagkerfið, en nennti ekkert að hugsa útí það frekar. Ég hafði einfaldlega nóg annað til að hafa áhyggjur af, hafði meiri áhyggjur af stelpum en álverum. Þess vegna fór þetta framhjá mér. Ég var partur af stóra meirihlutanum á Íslandi, sem mótmælti ekki. Ekki endilega af því að ég var svo fylgjandi álverunum, heldur var mér eiginlega nokk sama. Apathy er sennilega rétt orð, en vitlaust tungumál.

* * *

Við lestur á Draumalandinu leið mér á tíðum hálf einkennilega. Á einhverjum tímapunkti breyttist hún í spennusögu um framkvæmdir og virkjanir. Andri Snær gerði mig svo bjartsýnan á framtak landsmanna að ég sannfærðist fljótlega við lesturinn um að ég væri á móti frekari virkjunum. En ég var búinn að gleyma hvort það væri búið að sökkva Þjórsárverum. Var ég of seinn? Kannski væri þetta einsog í heimboðinu, að ég myndi lesa alla þessa góðu hluti um íslenska náttúru og svo fá þær fréttir að það væru allir dánir, að það væri búið að eyðileggja landið. En sem betur fer, þá las ég að framkvæmdunum var frestað og ég á því ennþá sjens á að gera eitthvað.

* * *

Bók Andra Snæs mun sennilega ekki breyta skoðunum þeirra, sem hafa sterkustu skoðanirnar í virkjanamálum. Valgerður Sverrisdóttir mun ekki sjá að sér og bókin gerir eflaust ekki mikið í að styrkja skoðanir þeirra, sem mótmæltu virkjunum mest. Þetta fólk hefur of sterka sannfæringu fyrir þessu máli.

Það, sem bókin getur gert og hefur gert í mínu tilfelli, er að vekja okkur hin. Okkur, sem höfum látið þetta yfir okkur ganga og samþykkt þetta með þögninni. Hún dregur saman staðreyndirnar í málinu og fær okkur til að hugsa. Er þetta landið, sem við viljum byggja? Þurfum við á þessu að halda? Erum við ekki fátækari en áður, þrátt fyrir að hagvöxtur hafi aukist?

Ég segi allavegana að nú er mál að linni. Samfylkingin hefur ýtt undir álverin með því að taka ekki afdráttarlausa afstöðu gegn þeim, heldur hefur hún verið of hrædd við að styggja kjósendur. Næstu Alþingiskosningar hljóta að snúast að miklu leyti um áframhald álversstefnu íhalds- og framsóknarmanna. Með hverjum ætlum við þá að standa? Það hlýtur að vera takmark okkar jafnaðarmanna að fella núverandi ríkisstjórn og binda endi á þetta álæði. Þótt fyrr hefði verið.

Stúdentablaðið?

Ég hef aldrei stundað nám við Háskóla Íslands, þannig að ég skil ekki alveg hvað gengur þar á. Ég taldi mig þó vita að Stúdentablaðið ætti að vera virðulegt málgagn stúdenta, allavegana kynna þeir sig þannig til auglýsenda. Í dag fékk ég sent heim eitt slíkt blað. Byrjum á ritstjórnarpistlinum. Nokkur eeeeeðalkomment:

>Um leið og við getum flest verið sammála um að Stalín hafi farið afskaplega **illa að ráði sínu**..

(Feitletrun mín)

>Eru það ekki hægrimenn sem hafa um þessar mundir tvö hundruð þúsund írösk mannslíf á samviskunni?

Nei. Ekki frekar en að við hafnaboltaunnendur höfum þessi mannslíf á samviskunni. Það að Bush sé hægri maður hefur ekkert með aðra hægrimenn eða samvisku þeirra að gera.

>Voru það ekki markaðshyggjumenn sem vörpuðu fyrstir og einir manna atómbombum?

Nei, það voru Bandaríkjamenn. Það hefur ekkert með markaðshyggjumenn að gera, frekar en að fjöldamorð Stalíns hafa með unga vinstri menn að gera.

Og hann heldur áfram:

>mér er ómögulegt að koma auga á “snilldina” í því stjórnarfyrirkomulagi sem elur 2/3 mannkyns á skítugu vatni, hungursneyð, stríði og ævarandi pínu.

Ég vænti þess að hann sé að vitna þarna til kapítalisma og gefur sér þá staðreynd að kapítalismi eða hægri stefna ráði ríkjum í öllum löndum heimsins. Það er hins vegar ekki aaaalveg rétt.

>Ekki þarf ýkja víðfeðma sagnfræðikunnáttu til að átta sig á því að veldi Vesturlanda er reist á arðráni og þrælablóði.

Æji, kræst, ég nenni þessu ekki.

* * *

Af hverju er Elías Davíðsson svo fenginn til að skrifa áróðursgreinar í *Stúdentablaðið*?

* * *

Svo byrjar grein um **Hamas** – samtök, sem vilja útrýma Ísraelsríki, á þessum orðum:

>Hamas-hreyfingin rekur hjálpar- og menningarstofnanir á grasrótarstigi

Svo er tekið viðtal við meðllim í Hamas og þar kemur þessi æðislega spurning frá blaðamanni Stúdentablaðsins:

>En viðurkennirðu ekki að til séu hernaðarárásir sem *skilgreina* má með þá *neikvæðu merkingu* sem hugtakið hryðjuverk felur í sér?

(skáletrun mín)

Er ekki verið að fokking grínast í okkur? Sjálfsmorðsárásir gegn saklausum borgurum *eru hryðjuverk*, alveg óháð því hvað málstaðurinn kann að vera æðislega góður og saklaus. Það að beina árásum sínum gegn saklausum borgurum eru hryðjuverk, punktur! Við þurfum ekki að biðja leiðtoga hryðjuverkasamtaka um að útskýra hugtakið fyrir okkur.

Hvað í ósköpunum er Háskóli Íslands að spá? Frábært að ég hafi líka styrkt útgáfu svona blaðs með því að kaupa auglýsingu af þeim. Á opnunni sem auglýsingin mín birtist er einmitt önnur grein, sem heitir **Skoðanakúgum Kapítalismans**. Þeir gleyma því sennilega að kapítalistinn ég hjálpaði við útgáfu blaðs, þar sem þessi grein birtist. Skoðanakúgunin er ekki sterkari en svo. Ég hreinlega nenni þó ekki að fara yfir þá grein, enda þarf ég að drífa mig útúr bænum.

En kannski er þetta bara grín einsog [Matti heldur](http://www.orvitinn.com/2006/04/13/12.31/) og ég kjáni að láta þetta fara í taugarnar á mér.

Vaknaður?

Þetta finnst mér grúví: Laugardagsviðtal Blaðsins var við Andra Snæ Magnason, [höfund Draumalandsins](https://www.eoe.is/gamalt/2006/03/31/18.23.21/). Í viðtalinu, sem fjallar um bókina, kemur þessi spurning:

Já, ég er vaknaður. Og ef ég hefði haft meiri tíma, þá væri ég sennilega búinn að skrifa meira um bókina. En ég er bara búinn að vera svo skemmtilega upptekinn af öðru. Það lagast væntanlega í páskafríinu.

Hitti í gær bloggara, sem ég hef kommentað hjá og sem hefur kommentað hjá mér. Heilsaði honum ekki. Var ekki viss um hvort það væri við hæfi. Þannig að ég horfði bara asnalega á hann. Ég þarf sennilega að vera drukkinn til að heilsa fólki, sem ég þekki bara af internetinu.

Brussel

Kominn heim eftir 10 daga ferðalag.

Hvað gerir maður á föstudagskvöldi þegar að kærastan er á djamminu? Jú, situr heima fyrir framan tölvuna, vinnur í bókhaldi og horfir á Bikinímódel Íslands í sjónvarpinu. Gríðarlega hressandi. Sá þáttur er örugglega efni í aðra færslu, enda ég gríðarlega mikill áhugamaður um vandræðalegt sjónvarpsefni.

Var semsagt í 10 daga í Benelux löndunum. Hef áður skrifað um [ferðina til Utrecht](https://www.eoe.is/gamalt/2006/03/30/19.33.15/). Í Amsterdam gerði ég svo sem ekki margt merkilegt. Fór jú á Rijksmuseum, sem mér fannst fínt. Helmingurinn af safninu er í endurgerð, þannig að aðeins helstu meistaraverkin voru til sýnis. Sem hentaði mér vel, þar sem ég nennti ekki löngu safnabrölti og fínt að geta séð helstu Rembrandt verkin á met-tíma.

Fór svo til Brussel, þar sem ég var í þriggja daga ferð til höfuðstöðva Nato. Þarna var 10 manna hópur frá Íslandi samankomin. Við sóttum ráðstefnur á vegum Nató, ég borðaði mikið af góðum mat og drakk óhóflega af léttvíni og bjór. Frábær ferð, en ferðasagan væri sennilega of full af einkahúmor til þess að verða áhugaverð.

Náði að sjá talsvert af Brussel, sérstaklega í mikilli þynnkuferð sem við Jensi fórum í á sunnudaginn. Löbbuðum um Grand Place, sáum einn [furðulegasta túristastað](http://images.google.is/images?hs=FmK&hl=is&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US:official&q=Manequin%20Pis%20&btnG=Leita&lr=&percentage_served=100&sa=N&tab=wi) í heimi, löbbuðum um allar Evrópbyggingarnar og létum okkur dreyma um ESB aðild.

Mjög gaman.

* * *

Eru ekki annars allir byrjaðir að [lesa Draumalandið](https://www.eoe.is/gamalt/2006/03/31/18.23.21/)? 🙂